خلاصه ماشینی:
"بوسه بردست بوزینهای که مقام امارت یافته بود «آوردهاند که هارون بوزینهای را مقام امارت داد چنانکه سی مرد از درباریان وی ملتزم رکاب آن بوزینه بودند و به امر خلیفه او را شمشیر برمیان بستندی و سواران با او برنشستندی.
این بوزینه تعلق به زبیده داشت که خاتون خلیفهء بغداد بود و چندان در اکرام و تعظیم آن مبالغه میرفت که امیران غیرتمند تحمل آن خواری نمیتوانستند کرد.
پاورقی از صفحه 28: (1)-شرح مواقف،ج،ص 124 (2)-اشارات المرام،فصل الخلافیات،بین ماتریدی و اشعری،ص 53 (3)-اشعری به خاطر سرسپردگی به مکتب احمد بن حنبل،تصور کرده است که امر در این آیه جدی بوده درحالیکه امر،امر تعجیزی است،یعنی هدف جلب توجه طرف به عجز خود میباشد.
(10)-میگویند این اصطلاح مربوط به یکی از معتزله به نام ضرار بن عمر بوده است (11)-قوشچی،شرح تجرید،444-445 (12)-اشارات المرام،ص 249 (بقیه در صفحه 16)"