خلاصه ماشینی:
"گمان میکردید که آثار نسل جوان بهتر از این باشد؟ راستش را بخواهید فکر میکردم وضعیت طراحی ما باید بهتر از این است،شاید هم خیلی از طراحان در این جشنواره شرکت نکردهاند.
طراحتر بودن [گفتوگو با حقیقتشناس] (به تصویر صفحه مراجعه شود) ارزیابی شما از این جشنواره چیست؟گمان میکنید که این رویداد با موفقیت همراه بوده است؟ اگر در کلیت باشد،به نظرم در کل مجموعه موفق بوده است، ولی مشکل از آنجایی شروع میشود که طراحی در این سالها آن قدر جدی شده است که فراموش کردهایم قرار است با طراحی چه کنیم و اصلا برای چه منظوری طراحی میکنیم!به عقیدقه من پاسخ به این سؤالها وضعیت طراحی را توجیه میکند.
از طرفی قبول دارم که طراحان نسل ما اشتباهات بیشتری کردهاند،بنابراین،با تلقی من حتما طراحتر هم بودهاند جوانها به تنگاتنگی نقاشی و طراحی فکر نمیکنند و طبیعتا یک تفاوت عمده بین این نگاه و نگاهی که به استقلال طراحان فکر میکند وجود دارد.
امروز ترجیح میدهم آثار یک جوان ضعیف باشد،ولی متعلق به خودش باشد،تا اینکه قوی و متعلق به دیگری باشد،این طور نیست؟ (به تصویر صفحه مراجعه شود) طراحی و ردپای معلم [گفتگو با احمد امین نظر] بالاخره بعد از سالها آرزوی برپایی جشنواره مستقل طراحی، این مهم در سوم آذر 1386،در موزه امام علی،محقق شد.
به طور حتم آدمی زمانی این قدر شوق دارد که برای کار مایه بگذارد،نه؟ میتوان این طراحان جوان را با طراحان دهة 60،مقایسه کرد؟ در آن سالها یک چارچوب عقیدتی خشک بر طراحی ایران حاکم بود که دیگر آن قواعد دستوپاگیر را در آثار اینها نمیبینم."