خلاصه ماشینی:
"مناهجالعباد کتابی است به فارسی درباره احکام فقهی بنا بر مذاهب چهارگانه که از دیدگاه تصوف برای مریدان و سالکان نوشته شده است.
691) صاحب یکی از کتابهای مهم صوفیه در قرن هفتم هجری است به نام مشارق الدراری که خود شرحی است به «تأییه» ابن فارض.
فرغانی شاگرد صدرالدین قونیوی بود و مانند فخرالدین عراقی، صاحب لعمات، سعی کرد که تصوف خراسان را با عقاید ابن عربی جمع کند.
کتاب مناهج او نیز کوششی است برای جمعکردن فتاوی فقهی در مذاهب شافعی و حنفی و مالکی و حنبلی.
طهارت و وضو و غسل و نماز و زکات و روزه و حج و معامله با خلق و آداب مشایخ و رفتار شاگردان با استادان و مریدان با مشایخ و فرزندان با پدران و رفتار با خدمتگاران و آداب سفر از جمله مباحث این کتاب است.
در انتها فصلی است درباره سماع صوفیه که از جمله بحثهای مهم کتاب است."