خلاصه ماشینی:
"یکی از این بزرگان شادروان محمد بن عبدالوهاب قزوینی دانشمند و محقق علامه است که معرف و مروج روش تحقیق و تتبع غربی در ایران محسوب میشود و آثار مهمی از خود به جا گذاشته است.
این نامه را علامه قزوینی در سال 1938/1317 در پاریس به مظفر بقایی، که وی هم در آن زمان ساکن پاریس بوده، نوشته است و میتواند فتح بابی باشد برای مباحث بیشتر درباب موضوع آن.
در مکتوب خودتان «حقیقتا» نوشته بودید چون یقین دارم اوقاتتان از تصحیح اغلاط مثل بعضیها تلخ نمیشود زیرا آدم عاقل همیشه طالب تکمیل نفس است عرض میکنم که نوشتن کلماتی که در آخرشان تای تأنیث دارد مثل حقیقة و کلیة و مقدمة و نسبة و طبیعة جمیع این کلمات بدون استثنا همه را باید همینطور که بنده نوشتم یعنی بی الف نوشت و با الف نوشتن آنها یعنی حقیقتا و کلیتا الخ غلط فاحش فاحش فاحش است."