یادداشت سردبیر: سرنوشت آثار هنری ایران در سده ی اخیر سرمقاله

حال این سئوال در ذهن مطرح می‌شود که چگونه اجداد ما توانستند قرن‌ها از این آثار حفاظت کنند؟ برای روشن شدن موضوع خالی از لطف نیست که به سرنوشت خروج یکی از شاهکارهای نسخ خطی ایران اشاره‌ شود. در سال 1894 میلادی‌ مجموعه‌ای از آثار هنری ایران از جمله تعداد قابل ملاحظه‌ای از نسخ خطی که توسط ژولیس ریچارد(مترجم ناصر الدین‌ شاه در سفر فرنگ)گردآوری شده بود در هتل درت Drouot در معرض فروش قرار می‌گیرد. برتون علاوه بر این،به ایرادات دیگری هم بر نظریه‌ی بل اشاره می‌کند از جمله هیچ روش روشنی برای داوری میان ادعاهای مخالف هم در باب‌ آثار هنری وجود ندارد،دیگر آنکه این نظریه نخبه‌گرا است و دریافت صورت معنادار در هنرهای مختلف به یکسان تقسیم نشده و تنها افراد معدودی‌ می‌توانند در هنر تجسمی تشخیص‌های مناسب داشته باشند.