چکیده:
پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357 ه.ش.منجر به تغییراتی اساسی در بیشتر زمینههای سیاسی،اجتماعی،فرهنگی و...در جامعهی ایرانی شد که به تبع آن جریانهای هنری نیز تحتتأثیر این نگرش قرار گرفتند.این حرکت با آغاز جنگ تحمیلی از سوی عراق شکل تازهای به خود گرفت و هنرمندان جوانی پا به عرصه گذاشتند که امروزه آنها را با نام"هنرمندان انقلاب"میشناسیم؛این هنرمندان با خلق آثاری در رابطه با جنگ تلاش مینمودند تا ابعاد مختلف این فضا را که اینک با عنوان"دفاع مقدس"در ذهن تاریخ به ثبت رسیده است به معرض نمایش بگذارند.
در تاریخ هنر انقلاب اسلامی،دوران دفاع مقدس دارای تأثیرگذاری بیشتری در هنرهای تجسمی ایران میباشد که در این میان نقاشی توانست بهعنوان یک جریان پویا نقش مهمی را در جهت ترویج اهداف انقلابی برعهده گیرد.نقاشان انقلابی پابهپای سایر قشرهای مختلف در جبههها حاضر شدند و با به تصویر درآوردن ابعاد مختلف جنگ،نقش تبلیغی مهمی را عهدهدار شدند.آنها ضمن منتقل کردن رنگوبوم خود به جبههها،با حضور مستقیم در صحنهی جنگ،روشهایی چون واقعگرایی،نمادگرایی و واقعگرایی ذهنی را برای ارائهی مضامین انقلابی و جنگی انتخاب نمودند.
نقاشی دوران دفاع مقدس را بایستی یکی از دورههیا درخشان این هنر در تاریخ انقلاب اسلامی ایران دانست،چرا که این هنر،با نگرش استادانه از فضای معنوی دوران جنگ در قالب،ذوق و سلیقهی هنرمندان متجلی شد.در این مقاله جنبههای مختلف نقاشی جنگ مورد بررسی قرار گرفته است.
خلاصه ماشینی:
این حرکت با آغاز جنگ تحمیلی از سوی عراق شکل تازهای به خود گرفت و هنرمندان جوانی پا به عرصه گذاشتند که امروزه آنها را با نام"هنرمندان انقلاب"میشناسیم؛این هنرمندان با خلق آثاری در رابطه با جنگ تلاش مینمودند تا ابعاد مختلف این فضا را که اینک با عنوان"دفاع مقدس"در ذهن تاریخ به ثبت رسیده است به معرض نمایش بگذارند.
در تاریخ هنر انقلاب اسلامی،دوران دفاع مقدس دارای تأثیرگذاری بیشتری در هنرهای تجسمی ایران میباشد که در این میان نقاشی توانست بهعنوان یک جریان پویا نقش مهمی را در جهت ترویج اهداف انقلابی برعهده گیرد.
نقاشی دوران دفاع مقدس را بایستی یکی از دورههیا درخشان این هنر در تاریخ انقلاب اسلامی ایران دانست،چرا که این هنر،با نگرش استادانه از فضای معنوی دوران جنگ در قالب،ذوق و سلیقهی هنرمندان متجلی شد.
با آغاز جنگ تحمیلی از سوی رژیم بعثی عراق،نقاشی نیز به مثابه سایر هنرها،وارد عرصهی جدید شد به تصویر کشیدن باورهای اسلامی و آن چه که در جنگ اتفاق میافتاد بیان خاصی را میطلبید و هرکدام از نقاشان سعی داشتند تا قالب مناسبی برای این بیان پیدا کنند.
این هنرمندان، بیشتر به سوی آفرینش آثار هنری به صورت نمادین و سمبلیک گرایش پیدا کردند و همانطور که ملاحظه میشود،مهمترین دلیل تجریدی و نمادین کار کردن هنرمندان ایرانی توجه به ارزشهای درونی و نیز خواسته عمیق هنرمند برای بیان کردن ذات مفاهیم به کمک تصویر است؛چیزیکه میبایست در ورای طبیعت صرف آن را جستوجو کرد و به کمک تصویر،چنان پیامهایی را ارایه داد(خزایی،1384 ص 4).
در هنر و ادبیات انقلاب اسلامی نیز آسمان بهعنوان مضمونی دینی مورد توجه هنرمندان قرار گرفته است.