خلاصه ماشینی:
"حکمت وضع این مواد صرف نظر از هر چیز دیگر این است که دادگاه در صورت ورود ایراداتی که بموقع بعمل آمده باشد از رسیدگی ماهوی که ممکن است بطول انجامد و وقت دادگاه و اصحاب دعوی را تلف کند معاف خواهد بود اما در مورد ایراد مرور زمان با توجه باستدلال فوق چنین بنظر میرسد که اگر در اولین لایحه و در اولین جلسه هم اظهار نشده باشد دادگاه میتواند با توجه بذیل ماده 201 و مفهوم مخالف ماده 207 قرار قبولی ایراد را صادر نماید و مخصوصا ذکر این نکته لازم است که مواد قانونی راجع بمرور زمان از قوانین موجد حق است و در صورتیکه دعوائی واقعا مشمول مرور زمان شده باشد حق استفاده کننده از آن باید محفوظ و مصون از تعرض بماند و طبعا دادگاه بایستی بدلیل مرور زمان بنفع کسیکه از آن متنفع میشود حکم دهد البته این استدلال ممکن است در نظر بعضی خوانندگان محترم موجه نباشد اما تصدیق میفرمایند که انشاء مواد مربوطه تاب و تحمل آنرا دارد که چنین مفاهیمی از آن استنباط شود و مورد استفاده قرار گیرد."