خلاصه ماشینی:
"(17) به راستی، حوزهای که اساسا موجودیت و فلسفه وجودی خود را مرهون قرآن کریم است، چگونه میتواند بدون توجه به این منبع گرانسنگ معرفتی و قدسی در راستای اهداف بلند خود گام بردارد؟ آیا نمیتوان گفت که ریشه همه، یا دستکم، بسیاری از نابهسامانیهای حوزههای علمیه و جهان اسلام در طول چند سده اخیر، ناشی از عدم توجه جدی و اساسی به این کتاب هدایت الهی است؟ چه زیبا و عمیق است رهنمود با ارزش و گرانسنگ حضرت امام خمینی(ره) در راستای بازگرداندن قرآن مجید به هندسه علوم حوزوی، آنجا که میفرماید: هان!
البته این سخن، بدان معنا نیست که حوزه در زمینه علوم، حرفی برای گفتن ندارد و تنها باید به سنت اخذ و اقتباس از کشورهای پیشرفته علمی روی آورد؛ به هیچ وجه؛ زیرا هنوز که هنوز است در لابهلای دستآوردهای علمی کهن حوزههای مقدس علمیه (علاوه بر آیات و احادیث بسیاری که میتواند موضوع و راهنمای پژوهشهای تجربی قرارگیرد)، ایدههای بسیار باارزش علمی وجود دارد که میتواند نقش رهبری علمی در برخی از حوزههای علوم جدید، بهویژه علوم انسانی را عهدهدار شود؛ به عنوان نمونه: بنده خودم از یک فیلسوف آمریکایی شنیدم و هم در مقاله او دیدم که میگفت: «اگر کیهانشناسی معاصر را از حالا بگیریم و به طرف عقب برویم، از هاکینگ که به طرف ابن سینا میرویم، از آشفتگی به طرف وضوح میرویم»."