خلاصه ماشینی:
"این رفتار تبلیغات سوء ای را که در پیرامون رو حیات پیامبر شده بود،همه را خنثی کرد، و ثابت نمود که او یک مرد انسان دوست،و صلحجو است،که حتی اگر روزی قدرتهای عربستانرا قبضه کند،با دشمنان خود از در کینه و عداوت وارد نخواهد شد،زیرا جای گفتگو نیست که اگر پیامبر همانروز از در جنگ وارد میشد بر همه آنها پیروز میگشت،و به تعبیر قرآن همه آنها پا بفرار میگذاشتند چنانکه می فرماید و لو قاتلتکم الذین کفروا لولوا الادبارثم لا یجدون ولیا ولا نصیرا (سوره فتح 22)یعنی اگر با افراد کافر نبرد میکردید،آنها فرار میکردند و یار و یاوری پیدا نمینمودند ولی با این وصف-او با مسالمت و نرمش خود،مراتب عواطف و محبت خود را بجهان انسانیت ابراز نمود و تبلیغات سوءرابی اثر گذارد روی این دلائل به عظمت گفتار امام صادق در پیرامون این صلح پی میبرید که فرمود:و ما کان قضیة اعظم برکة منها: یعنی،هیچ جریانی در تاریخ زندگانی پیامبر اسلام سودمندتر از پیمان صلح حدبیبه نبوده استـ حوادث آینده ثابت کرده است که اعتراضات انگشت شماری از یاران خلیفه که در رأس آنها عمربنخطاب بود،درباره این پیمان و مواد آن کاملا بیاساس بوده است و سیره نویسان تمام خصوصیات سخنان معترضین را درج کرده است و برای اطلاع به سیره ابنهشام ج 2 ص 316، بازگشت شود ارزیابی از پیمان از اینجا معلوم میگردد که هنوز پیامبر اکرم به مدینه نرسیده بود که سوره فتح که نوید پیروزی برای مسلمانان میداد نازل گردیده،و خود اینکار را یک نوع پیروزی در جهاد تلقی مینماید و میفرماید: انا فتحنا لک فتحا مبینا ."