چکیده:
اندیشه لوگوش، در عهدین و رسائل و آثار اندیشمندان یهود و سیحیت مطرح شده است . کتب متقدم عهد عتیق این موضوع را در قالب ممرا، و کتب متاخر عهد عتیق آن را درقالب سوثیا و حکمت بیان کرده اند. اولین آیات انجیل چهارم هم با همین مطلب آغاز میشود. در این مقاله سعی شده است ابعاد موضوع از دیدگاه یهودیان و مسیحیان مورد بررسی قرار گیرد.
در مقاله سوم از این سلسله مقالات کلمه در عالم اسلام بررسی خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
بهبیاندیگر،وجود و ظهور آسمان و زمین به نور است و نور هم جلوۀ کلمه امر،پس باتوجه به این توضیح، میتوان اشارهایی تلویحی به وساطت کلمه امر در خلق و ایجاد را از اولین سفر پیدایش استنباط کرد: «در آغاز خداوند آسمان و زمین را خلق کرد.
»{o6o} اما در اغلب موارد،ممرا به عنوان سخن و کلمه امر یهوه به کار رفته است و معمولا در چنین مواردی نقش وساطت در خلف یا ایجاد و یا بیان اقتدار یهوه را دارد: «به واسطه کلمه پروردگار،آسمانها ساخته شد و جنود آنها به نفخۀ رحمانی او در وجود آمدند.
در مجموع،میتوان گفت که کلمه ممرا در عهد عتیق در معانی و مفاهیم زیر به کار گرفته شده است: 1-به معنی قول،گفتار،مفهوم:که در این تلقی شمول گستردهای دارد و غیر خدا را هم دربرمیگیرد.
هرچند گاهی او از مفاهیمی تشخصیافته چون منّ )annaM( هارون )noraA( و یا اولین مولود خداوند )nos nrob tsriF( سخن گفته،اما بسختی میتوان این نتیجهگیری را کرد که لوگوس موردنظر او تشخص یافته است.
در مجموع شاید بتوان علیرغم همه مشکلاتی که نظام التقاطی فیلونی دارد نظر او را درباره لوگوس را در برداشتها و مفاهیم زیر جستجو کرد: 1-او با استفاده از کلمه امر عهد عتیق و احتمالا- چنانکه بارت معتقد است-متأثر از کیهانشناسی بابلی{o25o}، لوگوس را به عنوان واسطۀ خلق و ایجاد مطرح کرده است.
»{o32o} اندیشههای پولس در زمینه موقعیت حضرت عیسی مسیح در نظام آفرینش به عنوان کلمه،همچنین نظر دیگر قدیسان قرن اول میلادی،در اولین آیات انجیل چهارم متبلور شده است.