خلاصه ماشینی:
تعریف زیر که توسط انجمن حسابداران رسمی کانادا ارائه شده یکی از تعاریف موجود درباره قضاوت حرفهای در حسابرسی است: "قضاوت حرفهای در حسابرسی به مفهوم به کارگیری دانش و تجربه مربوط در محیط استانداردهای حسابداری و حسابرسی و آیین رفتار حرفهای است تا تصمیم های لازم برای گزینش راه کار مناسب از بین راه کارهای مختلف اتخاذ گردد".
همچنین،نیچل(2001)بر این باور است که به رغم ابزارها و روشهای مختلف مورد استفاده حسابرسان در فرآیند حسابرسی،بیش از هرچیز حسابرسی به یک فرآیند قضاوت شبیه است و حسابرسان در زمینههای گوناگونی مانند موارد زیر ملزم به تصمیمگیری و قضاوت هستند: -تعیین اهداف حسابرسی -تعیین سطح اهمیت -طراحی روشهای حسابرسی موثر به منظور کسب شواهد حسابرسی -ارزیابی اثربخشی و اتکاءپذیری سیستم کنترلهای داخلی -ارزیابی انواع ریسک در حسابرسی -ارزشیابی داراییها،بدهیها،و اقلام سود و زیان -ارزیابی برقراری فرض تداوم فعالیت -ارزیابی کفیت افشای اقلام در صورتهای مالی -ارزیابی توضیحات صاحب کار -ارزیابی کار انجام شده توسط اعضای تیم حسابرسی توسط سرپرستان حسابرسی در هنگام بررسی کلی -ارزیابی کمی و کیفی شواهد به منظور اظهارنظر درباره صورتهای مالی -ارزیابی مطابقت اطلاعات با اصول پذیرفته شده حسابداری و استانداری حرفهای -تعیین نوع اظهارنظر در گزارش حسابرسی در برخی از بررسیهای انجام شده و طبق دیدگاههای مراجع حرفهای،عوامل موثر بر چالشهای قضاوت حرفهای در حسابرسی به دو دسته محیطی و ویژگیهای شخصی حسابرس طبقهبندی شدهاند.
در سالهای اخیر مراکز دانشگاهی و مراجع حرفهای عوامل چالش برانگیز قضاوت حرفهای در حسابرسی را به سه دسته کلی زیر طبقهبندی میکنند: -حسابرس و ویژگیهای فردی -وظیفه حسابرسی -تعامل حسابرس با سایر مشارکت کنندگان در اجرای وظیفه حسابرسی در این مقاله چالشها قضاوت حرفهای در حسابرسی از سه منظر مذکور بهطور کلی بررسی خواهد شد.