خلاصه ماشینی:
"14 همین فخر رازی، در کتاب دیگرش به نام «عصمة الانبیاء»، در معنی آیات 17 تا 25 سوره «ص» تمام اقوال و قصص را که برخی از مفسران در موضوع عشق داوود به زن اوریا، آوردهاند، باطل دانسته است برخی از دلایل وی را در این ورق مینگارم: در آن داستان، که از عشق داوود به همسر اوریا سخن به میان آمده است، بیان شده که داوود علیهالسلام در کشتن اوریا کوشید و کاری کرد که وی بر دست کافران کشته آید، پس چگونه خدای قتل را که بزرگتر از همبستر گشتن با زن شوهردار است، فروگذاشته و همبستری داوود با زن اوریا را مثال زده است؟!
شیخ اسماعیل حقی بروسوی (ف 1127) (منسوب به بورسای ترکیه) در تفسیر این آیات، زیبا و شیوا، سخن گفته، که حاصل آن با نگارش این بنده چنین است: یکی از دانشمندان بر زبانش رفت که بر واعظ شایسته و پسندیده است که به گاه خواندن این آیات از آن اقوال باطل نگوید که بر زبان یهودان گفته آمده است؛ آن گونه که درباره داوود و یوسف ناسزا گفتند، و حال آن که خدای تعالی آن دو بزرگوار را در کتابش، نیک ستوده است.
20 محمد جواد مغنیه هم ـ از مفسران و نویسندگان نامور معاصر لبنان ـ این قول را تأیید کورده است و در تفسیر این آیه: فاستغفر ربه، چنین آورده است: بعد ما حکم داود لاحد الخصمین فطن و تنبه الی انه حکم له قبل ان یدلی الخصم الاخر بحجته فندم وطلب العفو من الله فغفر له لانه غیر قاصد وعامد، داوود تنها با شنیدن سخن یکی از متخاصمین داوری و حکمیت کرد و اندکی تأمل ننمود تا سخن دیگری را هم بشنود و چون این قضاوت وی عمدی نبود خدای هم از تقصیر او درگذشت."