خلاصه ماشینی:
"البته،برخی ادعاهای نادرست نیز وجود دارد:کمبود آب بر هیچ حل و فصل خاص مناقشهای حاکم نیست؛آب مانعی جدی برای توسعهء اقتصادی و رشد جمعیت منطقه بهشمار نمیرود؛ موازنه بین عرضه و تقاضای آب در وهلهء نخست،به بهایی بستگی دارد که آنرا متوازن میکند؛اگر بهای آب زیاد باشد،مصرف کاهش مییابد و در نتیجه بازپروری(تصفیه فاضلاب شهری)مقرون به صرفه خواهد شد؛امکانات گستردهای برای کاهش از مصرف آب کشاورزی وجود دارد؛با قیمتهای سوبسیددار آب کشاورزی، کشاورزان میتواند با کاشت پنبه سود هم ببرند-تولید چنین محصولی در منطقهای که با کمآبی روبهروست هدر دادن یک منبع پرارزش است؛تولید نکردن پنبه به تنهایی برای کاهش مصرف آب،بهحدی که عرضه را تأمین نماید،کافی است.
کرانهء غربی و غزه طبق سناریوهای استقلال اقتصادی و اوضاع پیش از 1967،چشماندازها در سراسر منطقه برای جذب رشد جمعیت فلسطینی و ایجاد کار برای بازنشستگان چندان روشن نیست.
کرانهء غربی و غزه در راه حل استقلال اقتصادی،برای اشتغال مجدد آن دسته از فلسطینیهایی که در اسرائیل کار میکردند و ایجاد مسکن برای ساکانان اردوگاههای آوارگان و ایجاد شغل و مسکن برای حدود 650 هزار فلسطینی که باز میگردند،به سرمایه نیاز است.
عابد محاسبه کرده که برای جذب مهاجران فلسطینی،کاهش وابستگی فلسطینیها به بازار کار اسرائیل جهت اشتغال و افزایش همزمان درآمدها در کرانهء غربی و غزه از هر نفر 1200 دلار در 1990 به 3500 دلار در سال 2000،23 میلیارد دلار لازم است.
Tuma and Haim Darin-Drakin,The Economrc Case for Palestine, (London:Croom Helm,1978),and Fawzi Gharaibeh,The Economies of the West Bank and Gaza Strip,(Boulder:Westview,1985) ."