خلاصه ماشینی:
"در این فصل مباحثی چون خواص شیمیایی و فیزیکی الیاف استات سلولز،مصارف و روشهای رنگرزی الیاف استات سلولز،انتخاب طبقه مواد رنگرزی مناسب برای آنها، مواد رنگرزی دیسپرس و قابلیت انحلال آنها در آب،پیوند هیدروژنی و پیوند آبگریزی،تئوری رنگرزی،رنگرزی مخلوط تریاستات و پشم،رنگرزی مخلوط تریاستات با پنبه یا ویسکوز و خواص ثباتی مطرح شده است.
ترمین و داکرون همانند هر الیاف دیگر وقتی که برای مدت فوق العاده زیادی در معرض نور آفتاب قرار گیرند مقاومت خود را تا حدودی از دست میدهند و این به خاطر جذب نور در نزدیک حدود ماوراء بنفش 330-300 نانومتر است ولی نسبت به دیگر الیاف،مقاومتش در پشت شیشه که باعث حذف نور ماوراء بنفش میشود بیشتر است.
این طبقات، مواد رنگرزی دیسپرس،برخی از ترکیبات آزوئیک که به روشهای توسعه یافته به کار میروند و تعدادی ترکیبات که عموما به عنوان مواد رنگرزی خمی یا یپگمنتها مصرف میشوند و حلالیت و وزن مولکولی نسبتا کم آنها سبب میشود که بتوانند به داخل الیاف نفوذ نمایند،را شامل میشوند.
شکلهای ساختمانی که سبب ایجاد استحکام و مقاومت حرارتی بیشتر پلی پروپیلن ایزوتاکتیک میشوند،یعنی درجه تبلور و نظم فضایی بیشتر،در مقایسه با الیاف پلی اولفین اتاکتیک به علت این که مناطق قابل نفوذ ماده رنگرزی در داخل لیف را محدود میکنند،مشکلاتی را برای رنگرزی پلی پروپیلن فراهم میآورند.
کتاب مورد نظر به صورتی کاملا علمی و تخصصی نگاشته شده و به همین دلیل فقط برای متخصصین و کسانی که با علوم رنگرزی و شیمی آشنایی کافی دارند قابل استفاده است."