نقاشی: زمان، خاطره و گسترش تخریب (نقدی بر نمایشگاه نقاشی های واحد خاکدان در گالری هما) معرفی و نقد

"او با استمداد از مهارتش به‌ خوبی توانسته تأثیر گذشت عنصر ویرانگر زمان را در اشیا بازنمایی کند،و در این طریق با پرداخت پرحوصله و وسواسش‌ دغدغه‌های دنیای شخصی‌اش را با توسل به عنصر همزادپنداری ناشی از اشتراک فضای مملو از خاطرات از دست رفته،ما بین‌ خود و مخاطب آثارش با گونه‌ای انسجام و وحدت نظر(آن‌طور که تولستوی می‌گوید)به نمایش بگذارد،و از این زاویه آثار او احتمالا با اقبال خوبی روبه‌رو خواهد شد. دنیای تصاویر خاکدان متعلقات زندگی همه انسان‌هاست؛لوازمی که آدمی برای اکتساب آنها بهایی به سنگینی زندگی‌ می‌پردازد،و البته برای نابودی آن فقط گذشت عنصر زمان کافی است تا آن را به تباهی بکشاند. تمامی لوازمی که در این آثار به نمایش درآمده‌اند،دربرگیرنده اسباب مورد نیاز انسان از کودکی تا سالخوردگی است و هریک از آنها احتیاجات بخشی از حیات او را در دوره‌های متفاوت زندگی اعم از ساده‌ترین امور بازی‌ و سرگرمی،ارتزاق،استراحت،خواب،نیازهای تزئینی و تجملاتی تا نیازهای حقیقی‌تر مثل مطالعه،که مربوط به بخش ذهنی‌ آدمی است،برآورده می‌نماید."