خلاصه ماشینی:
"کیفیت بدیلها از اصل پیشی گرفته است و شاید همین،یکی از دلایل تلاش در برجستهسازی سطح بوم نقاشی باشد تا بلکه از این راه،اصل را به اصالتش و آنچه بنیامین از آن به تجلی اثر هنری یاد میکند،نزدیک نگه دارند.
در میان این دسته از نقاشان،اصل اثر با بدیل چاپ شده آن دیگر فرق چندانی نمیکند؛چون در اینجا آنچه حرف اول را میزند،همان قسمتهایی از عناصر هنر تجسمی است که ربطی به متریال ندارد و بیشتر به ایدهپردازی و معنا میل میکند،مثل کار امثال هاکنی که اتفاقا بیش از دیگران هم به عرصه تکثیر و چاپ(چاپ روی ظرفها، لباسها،آرم و...
او بیآن که به ورطه احساساتیگری و خودشیفتگی بیفتد، که انگار میان زنان جوان نقاشمان همهگیر شده،رئالیسم انتقادی و زنانهاش را همخوان با تکنیکی که گویی به لحاظ روانی به همین طبقه پیوند خورده است،به ما ارائه میکند(البته پیشتر در کار معصومه مظفری شاهد چنین پیوندی بودهایم).
پینوشت (1)-البته این نکته را باید خاطرنشان کرد که به طور کلی یک اثر هنری-کم یا زیاد-یا حدیث نفس پیوندی جداییناپذیر دارد."