خلاصه ماشینی:
"گریگلی این بریده گفتوگوها را به کار میگیرد تا چیدمانهایی بسازد که موضوع اصلی آنها،تفاوتهای اجتنابناپذیر بین گفتار و نوشتار و خواندن و گوش کردن است.
دویست سال قبل جان کیتز شاعر با همین مشکل روبهرو شد:در حالیکه از مشکلات مالی از پا درآمده بود و آثاری از مطالعه میکرد که پیش از او نوشته شده بودند، شکسپیر،اسپنسر،میلتون-در مقابل این سؤال مأیوس کننده به زانو درآمد:«چه کاری برای انجام دادن باقی مانده است؟» او به کارش ادامه داد.
کیتز در نامهای به برادرانش توانایی منفی را به عنوان راهیی برای زندگی کردن شرح میدهد.
مقدار زیادی از مطالبی که من درباره هنر و هنرمند بودن یاد گرفتم،از طریق هنرمندان تجسمی نبوده؛بلکه از طریق نویسندگانی مانند کیتز(با خواندن نامههایش)و آهنگسازانی مانند ندرورم2(با خواندن خاطرات روزانه وی)و گردشگرانی مانند ری برگمان3(با خواندن نوشتههایش درباره صید ماهی قزلآلا با مگس)بوده است."