خلاصه ماشینی:
"با همهء این احوال،اما گویی سرزمین واقعی چین برای تاریخ و فرهنگ ما امری مفقود یا بسیار بیاهمیت قلمداد میشده،زیرا جز افسانهها و اساطیری که از فغفور یا خلاقان چین نام برده یا قصههای مربوط به نقاشان و برخی طبیبان چینی،کمتر منبع موثقی در این باره از پیشینیان ما برجای مانده است.
1به نوشتهء محمد بن جریر طبری در تاریخ الرسل و الملوک،اسلام در سال 51-417 میلادی بدان سرزمین راه یافت و مسیر این راهیابی از استان بزرگ سین کیانگ میگذشت و ماجرای غریبی داشته است.
فردوسی فرموده: همه مرز چین با خطا و ختن گرفتش به بازوی شمشیرزن01 استاد مجتبی مینوی در مقالهای کتاب جالبی از رشید الدین فضل الله همدانی به نام«طب اهل خطا یا تنکسوقنامه»و برخی آثار دیگر در این زمینه را معرفی کرده که نشانگر روابط علمی میان چینیان و ایرانیان در قرن هشتم هجری است.
همچنین توضیح میفرماید درباره جامع التواریخ رشید الدین فضل الله که برای اولین بار تاریخ مفصلی از احوال مملکت و پادشاهان چین تدوین کرده و مسلم است که«او این کار مهم را به مدد اطلاع دانشمندان چینی و براساس مآهذ چینی به انجام رسانید.
به استناد خبری که راجع به صارم کرد در واقعه جنگ میان قوای شاه اسماعیل و او،در این کتاب هست (ص 761)مسافرت علی اکبر به چین چند سالی پیش از آغاز سلطنت سلطان سلیم انجام داده است،تاریخ تالیف کتاب 229 هجری است(صفحات 2 و 3)این علی اکبر خطایی،در اوایل قرن دهم راهی چین شده و آنطور که از سفرنامهاش برمیآید،صد روز در چین حضور داشته،سفر کرده و شرح مشاهداتش را نوشته است."