خلاصه ماشینی:
"آثار سارتر چه چیز به ما عرضه میکند که در آغاز قرن بیست و یکم با تردیدها و امکانهای تازهای زندگی میکنیم؟ مانند تمام فیلسوفان دیگری که در گذشتهاند،میتوانیم مسئله«باب روز بودن»سارتر را از دو دیدگاه مورد بررسی قرار دهیم:باب روز بودن اندیشه فلسفی سارتر در مجموع و باب روز بودن آثار منحصر به فرد سارتر،آثاری که در آنها اندیشه،اخلاق و سیاست جداییناپذیرند.
از نقطهنظر دوم،یعنی باب روز بودن آثار منحصربهفرد سارتر،پاسخ به این سؤال که«میتوان امروز سارتری بود؟» دقیقا بعد از برقرار کردن رابطه انتقادی با آثار نظری و عملی سارتر صورت میگیرد.
1 انسان در موقعیت بعد از این چشمانداز تازه،پوچی یا معنا نشانه انکارناپذیر چگونگی وجود نیست،بلکه امکانی است که از وجود به لحاظ تاریخ بشری ناشی میشود.
4 خودسازی به مانند یک ویژگی تعهد اخلاقی سیاسی سارتر در رابطه با عدالت اجتماعی و بعد از سالهای 0591،مسائل سخت او در رابطه با شرایط اجتماعی و فرهنگی معنا و ارزش در اثر یک منطق به وجود آورده بودند."