خلاصه ماشینی:
"درواقع سمینارهای لاکان (و البته آثار فروید)پر از بحث در مورد مسائل معروف فلسفه(و استفاده از زبانشناسی،ریاضیات،زیستشناسی و آثار ادبی در روانکاوی)است و در نظام لاکانی میتوان برای بسیاری از این مسائل از قبیل جبر و اختیار، مرگ،وجود و هستی،مسئله شناخت،تمایز حسی و عقلانی و غیره پاسخهایی یافت.
علاوه بر مسئله زبان،بسیاری از مثالهای موللی نیز از ادبیات فارسی انتخاب شدهاند و او در جریان کتاب به بهانههای مختلف بحث را به فرهنگ ایرانی و رابطه آن با فرهنگهای دیگر کشانده و در هر موردنظر خود را اظهار کرده است.
البته لاکان هنگام صحبت در مورد گفتمانها و فاکتور C (به خصوص فرهنگ ایالات متحده)،خود آغازگر این فرارویها بوده،اما بادلوز،بودریار،فمینیستها و ژیژک است که روانکاوی لاکانی پا از اتاق درمان بیرون میگذارد و پا به مقولاتی همچون سینما مینهد.
از سوی دیگر موللی معتقد است فرهنگ،فلسفه و اندیشه ایرانی زمینه این را که اکنون بتوانیم یک روانکاوی لاکانی ایرانی داشته باشیم،در گذشته خود داشته و بنابراین میتوانیم برای اصطلاحات تخصصی خود مورد استفاده لاکان،معادلهایی در متون کهن این سرزمین بیابیم.
اما آنچه مسلم است این است که با اینکه شاید بتوان مفاهیمی مشابه با مفاهیم لاکانی در فرهنگ کهن ایران یافت،اما نظام لاکانی جایی در گذشته این مرزوبوم ندارد و بههمین علت در کتاب میبینیم که موللی قادر به ایرانیسازی تمام مفاهیم نیست و درصد بیشتری از واژههای خاص روانکاوی همچون نوروز و پسیکوز ترجمهنشده باقی میمانند."