خلاصه ماشینی:
"در واقع آنارشیستهای اولیه،چه آنارشیستهای فردگرا (مانند پرودون و یا گادوین»و چه آنارشسیستهای جمعگرا (مانند با کونین)جملگی جامعه آنارشیستی موردنظرشان را براساس همکاری داوطلبانه پیشبینی میکردند که عمل افراد در آن بدون ترس از تنبیه یا پاداشی صورت میگیرد و برخلاف نوزیک اراده انجمن مسلط به کنش افراد تأثیر ندارد که این مسئله ممکن است به آن دلیل باشد که آنارشیستها انسان را ذاتا پاکسرشت و اجتماعی قلمداد میکردند.
اما این مسئله مهم که رشد دولت مدرن در واقع باعث نابودی فردیت و زوال«خود» (self) شده و به موازات آن خود دولت مدرن باعث شکلگیری نوعی فردیت«بیتفاوت» و«منفعل»در جهان سیاست شده است،نکتهای است که در واقع زمینههای اولیه تحقق«دولت حد اقل»موردنظر نوزیک را با مشکل روبهرو میکند و اینکه به تعبیر مایکل لسناف«چگونه دولت حد اقل از دولتی که مالیات میگیرد تا یک حد اقل اجتماعی پایه فراهم آورد،چهارچوب بهتری برای یوتوپیای نوزیک است."