خلاصه ماشینی:
"پرونده هنر و سیاست هنر در ذات خود متعهد است هنر سیاسی در گفتوگو با دکتر محمود عبادیان محمود عبادیان یوسفعلی میرشکاک سید علیرضا میرعلینقی سید علی اکبر میرجعفری امید روحانی روبرت صافاریان جواد طوسی صالح نجفی محمد ضیمران سید نعمت الله عبد الرحیمزاده سیاوش جمادی تییری وانده ژیل دلوز ویلیام گس فریدریش تیجن هنک اوسترلینگ (به تصویر صفحه مراجعه شود) عکس:کاوه کوثری نسبت هنر و سیاست چیست؟مفهومی با عنوان«هنر سیاسی»چه معنایی دارد و مصداقهای آن کدامند؟متفکران در نخستین بارقههای فلسفی خود که در یونان جرقه زد،چه برداشتی از هنر داشتند؟آیا هنر را امری فردی میدانستند یا اجتماعی و سیاسی؟آیا اندیشمندان و فیلسوفان در طول تاریخ از هنر برداشت خاصی داشتند؟این برداشت ناشی از چه بوده است؟ مفهوم«هنر سیاسی»از چه زمانی باب شد و هدف از آنچه بود؟آیا سیاسی شدن هنر،خود پایندگی و استقلال آن را مخدوش نمیکند؟آیا میتوان در عین اعتقاد به هنر سیاسی،به استقلال هنر نیز اندیشید؟اینها و دیگر پرسشها انگیزهای فراهم کرد تا با دکتر محمود عبادیان -استاد فلسفه و متخصص در فلسفه کلاسیک آلمان-به گفتوگو بنشینیم.
آیا این برداشت افلاطون از هنر در قرون وسطی نیز سلطه خود را حفظ کرد؟ در قرون وسطی نسبت میان زیبایی با اخلاق و حقیقت،بعد تازهای پیدا کرد؛به این معنا که حقیقت امری خدایی دانسته شد و در واقع هنر در خدمت کلیسا قرار گرفت."