چکیده:
هدف: بررسی اثربخشی و عوارض جانبی بوسپیرون در مقایسه با متیل فنیدیت در کنترل نشانه های کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی کم توجهی (ADHD).
روش: 32 کودک 12- 6 ساله مبتلا به ADHD مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها مقیاس ارزیابی ADHD (ADHD-RS) فرم پدر و مادر و آموزگار برای هر دو گروه به کار برده شد. عوارض دارویی بر پایه فهرست عوارض جانبی این دو دارو بررسی شد. دوز دارو برای بیماران در گروه بوسپیرون mg/kg/day 5/0 و در گروه متیل فنیدیت mg/kg/day 1- 3/0 بود. داده ها به کمک آزمون های آماری t جفت شده، تحلیل واریانس یک راهه با اندازه گیر ی های مکرر، آزمون t مستقل و آزمون خی دو تحلیل شدند.
یافته ها: در پایان شش هفته، هر دو گروه نسبت به پیش از آغاز بررسی، در نمره کلی ADHD-RS و زیرمقیاس های بی توجهی، بیش فعالی و تکانش گری کاهش معنی دار (001/0=p) نشان دادند، ولی مقایسه دوگروه در نمره کلی ADHD-RS پدر و مادر (77/0=p) و آموزگار (23/0=p) تفاوتی نشان نداد. دو گروه در زیرمقیاس بی توجهی تفاوت داشتند، به طوری که متیل فنیدیت بر بوسپیرون برتری داشت. عوارض جانبی بوسپیرون کمتر از متیل فنیدیت بود.
نتیجه گیری: بوسپیرون نیمرخ عوارض جانبی مطلوبی دارد و باعث بهبود محسوس در علایم ADHD می شود. این یافته های اولیه در مورد اثربخشی بوسپیرون در کودکان مبتلا به ADHD به بررسی های بیشتری نیاز دارد.
خلاصه ماشینی:
"در بررسی حاضر اثرها و عوارض درمانی بوسپیرون و متیلفنیدیت در کودکان مبتلا به ADHD به شکل دوسوکور48 و بر پایه گزارش پدر و مادر و آموزگار مقایسه شد تا روشن شود که - Attention Deficit-Hyperactivity Disorder 2- Rowland 3- American Psychiatric Association4- Lesesne 5- Abramowitz6- Faraone 7- Biederman 8- Zimmerman 9- Mick10- Brownell 11- Yogendran12- Pastor 13- Reuben14- Malhotra 15- Santosh16- serotonergic 17- Madras 18- Miller 19- Fishman20- Arnold 21- dopaminergic22- noradrenergic 23- Sadock24- rebound 25- Solanto 26- Spenser 27- buspirone28- 5-hydroxytriptamine 29- Velosa 30- Pfeffer 31- Jiang32- Domeshek 33- Mark34- Gail 35- Edwin36- Henrietal 37- John38- tricyclic drugs 39- Gross40- autism 41- Niederhofer42- Apter 43- Allen44- Buitelaar 45- Van der Gaag46- open 47- Popper48- double-blind آیا میتوان بوسپیرون را بهعنوان یک داروی جایگزین احتمالی در درمان اختلال بیشفعالی با کمبود توجه بهکار برد یا نه.
در نمرات زیرمقیاسهای ADHD-RS بر پایه گزارش آموزگار میان متیلفنیدیت و بوسپیرون در کاهش نمرات بیتوجهی، تفاوت معنیدار بود (001/0p<)، ولی دو دارو از نظر تأثیر بر زیرمقیاسهای بیشفعالی و تکانشگری تفاوتی با یکدیگر نداشتند (جدول 3 و 4).
در بررسیهای پیشین (ماندوکی1، 1994؛ مالهوترا و سانتوش، 1998؛ مککورمیک2، 1997) نیز این یافته بهدست آمده بود که بوسپیرون بر رفتار بیشفعالی، تکانشگری و پرخاشگری کودکان مبتلا به ADHD حتی در مواردی که محرکها (متیلفنیدیت) تأثیر نداشته باشند، مؤثر است."