چکیده:
در میان مستشرقان گروهی هرچند اندک،برپایه وجدان و منطق به تحلیل تاریخ و فرهنگ اسلامی پرداخته و از حق نگذشتهاند؛اما بیشتر آنان با انگیزههای تبشیری یا استعماری به مقابله با اسلام برخاسته و با کنار گذاشتن اخلاق و موازین پژوهش به تحریف حقیقت پرداختهاند. جهاد اسلامی یکی از موضوعات مورد علاقه آنان بوده که پیرامون آن بسیار گفته و نوشتهاند و با تحلیل و تفسیر نادرست آیات جهاد و تاریخ جنگهای اسلامی وانمود کردهاند که گسترش اسلام در سایه جنگ و شمشیر و غنایم به دست آمده از جنگها بوده است. در این نوشتار اتهامهای خاورشناسان مطرح و به هریک پاسخی درخور داده شده است.
A small group among the orientalists have undertaken to analyze the Islamic history and culture based on conscience and logic; however، most of them have approached this task with an evangelical or colonial motivations. Islamic jihād (holy war) is one of the issues wrongly and begrudgingly analyzed by them، who have attempted to evaluate the expansion of Islam in the shade of warfare and swords. This writing is a detailed response to the orientalists' accusations، explaining that jihād has been more of defensive nature in Islam، even in some instances when it had taken an apparently primitive form.
خلاصه ماشینی:
این گروه از مستشرقان برای ایجاد تردید و تزلزل در ایمان و اراده سیاسی مسلمانان و نیز جلوگیری از نفوذ روزافزون اسلام در جوامع غربی تهاجم فرهنگی گستردهای را بر ضد فرهنگ و ارزشهای اصیل اسلامی طراحی کرده،با انکار نبوت پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و آسمانی بودن قرآن کریم و نیز شبههافکنی در معارف ناب اسلامی،آن را اجرا میکنند.
نگاه ایجابی برخی از مستشرقان به جهاد اسلامی آقای حسین عبد اللهی در کتاب اعترافات خاورشناسان دویست تن از آنها را نام میبرد که به معارف قرآن از جمله جهاد نگاه مثبت داشته و بر آموزههای سعادتبخش قرآن و فضایل پیامبر اکرم صلی الله علیه و اله و یاران صدیقش و خدمات اسلام و مسلمانان به جامعه بشری در طول تاریخ اعتراف کرده و نقش الهامبخش تمدن اسلامی و سهم مسلمانان را در پایهگذاری تمدن جدید غرب پذیرفتهاند.
در اینجا گوشههایی از سخنان آنها را به عنوان گواه نقل میکنیم: جان دیون پورت1در کتاب عذر تقصیر به پیشگاه محمد صلی الله علیه و اله و قرآن مینویسد: «این توهم که در ذهن پارهای اشخاص راه یافته و کسانی که هنوز تصور میکنند دینی را که قرآن تعلیم داد به وسیله شمشیر تبلیغ شده است،یک اشتباه و خبط خارق العاده است!»2 همو در جای دیگر میگوید: «اسلام هیچگاه در اصول عقاید هیچ دینی مداخله نکرده است و هیچ وقت کسی را به این جرم مجازات نکرده است و هیچ گاه محکمه تفتیش عقاید(انگیزاسیون)راه نینداخته است و هیچ وقت نظر نداشته است که عقاید دینی را بر دیگران تحمیل کند.