خلاصه ماشینی:
"به تازگی،دو تن از اقتصاددانان غربی در یک مقالهء علمی روش خود را برای سنجش و محاسبهء یک شاخص عینی برای سرمایهء انسانی مبتنی بر درآمد نیروی کار ارایه کردهاند.
این روش،که روش مبتنی بر نرخ دستمزد نامیده شده،رویکردی عینی به موضوع تفاوت در آموزش نیروی انسانی دارد که ارزش آن را از لحاظ تحقیقاتی و علمی بالا میبرد،ولی به همین واسطه نقایصی نیز بر آن مترتب است.
افزون بر این،محاسبهء شاخص مبتنی بر نرخ دستمزد بر این فرض استوار است که بازار نیروی کار در همه جا به طور کاملا رقابتی و آزاد است و نرخ دستمزد،انعکاس ارزش اقتصادی نیروی کار میباشد.
جان کلام اینکه،هر دو رهیافت به سنجش سرمایهء انسانی،دارای مزایا و معایبی هستند،و اینکه کدامیک بهتر از دیگری است،کاملا به کشور مورد مطالعه بستگی دارد،یعنی در جایی که آمار و ارقام کافی در دسترس نبوده و بازار نیروی کار در اثر عوامل گوناگون مختل شده است،بیشک بهترین راه سنجش سرمایهء انسانی،همانا بهرهگیری از معیارهای اندازهگیری آموزش است."