خلاصه ماشینی:
"به عنوان مثال اگر به تاریخ ترکها نگاهی بیندازیم،میبینیم در نواحی مختلف آسیا جای گرفتهاند،ولی ترکهایی که در فلات ایران مستقر میشوند،میراثدار فرهنگی میشوند و عواملی از آگاهی و هویت ملی و فرهنگی میگیرند که مربوط به پیشینهی این سرزمین است.
اما در اینجا دو مفهوم داریم،یک ایران سیاسی به صورت امروز و دیگری ایران فرهنگی،در وهلهی اول باید مرزهای سیاسی موجود که از صد سال پیش به این طرف تعیین شده است،حفظ شود؛اما با رویکرد تمدنی،حوزهی ایرانی بسیار گستردهتر است و بدون اینکه گزندی به استقلال سیاسی دیگر کشورها برسد،باید تعامل بیشتر شکل گیرد.
دولت هم که تعریفی برای هویت دارد و بین خود و دیگری،غیریتی ایجاد میکند که سرزمین در آن نقش مهمی دارد و بهطور طبیعی این حس خودی و دیگری در بین مردم هم ریشه میگیرد و مردم آگاه میشوند که ایرانی هستند در مقابل دیگران.
از جمله سرزمین و محدودههای آن،تاریخ آن سرزمین،فرهنگ که در داخل فرهنگ باید از زبان هم نام برد و زبان ملی هویت ملی جدیدتر بر این رویکرد خدشه وارد میشود و امروزه هویت را برساختهی روزگار مدرن میدانند و حتی برخی میگویند هویت زادهی رسانههای عمومی است و عنصر تبلیغات را در آن دخیل میدانند و اگر با تئوری فوکویی به قضیه نگاه کنیم،گویی قدرت سیاسی هویت را به وجود میآورد و هویت خود به خود وجود ندارد.
اسماعیلی:جناب استاد بیات،اگر بخواهیم براساس منابع تاریخی، هویت خود را بازسازی کنیم،چه حدودی خواهد داشت،چه خدشه و نقدی ممکن است بر آن وارد آید؟آیا دادههای ما این امکان را به ما میدهند؟ کاوه بیات:از قرن نوزدهم میلادی به بعد،تلاش برای بازسازی هویت جدید ایرانی برمبنای تحرکات ناسیونالیستی معاصر شروع میشود."