چکیده:
از آنجا که بحث از کیفیت وحدت حوزه و دانشگاه بدون ارزیابی اصل ضرورت هماهنگی و چگونگی آن در نظام اجتماعی محکوم به جزئینگری است،نخست به بررسی ضرورت هماهنگی پرداختیم و خصوصیت آن را برشمردیم و سپس با تحلیل مذکور،این موضوع را نسبت به حوزه و دانشگاه بررسی کردیم.بروز ناهماهنگی این دو ارگان پس از انقلاب و دستیابی به علل آن راهی است تا بحث را از چهارچوبهای نظری خارج کند و به واقعیتها نزدیکتر سازد و به این سبب زمینه برای فصل آخر سخن که تلاش در جهت ایجاد هماهنگی است آماده شود.نیات واحد،تعیین انتظارها با توجه به نیازها و همچنین تعیین انتظارها با توجه به اهداف از جمله مسائلی است که میتواند مقدمات طرح وحدت را فراهم سازد.یقینا تحقق عملی وحدت حوزه و دانشگاه در جامعهء اسلامی بدون تبیین زوایای فکری«الگوی وحدت»امری غیر معقول بود و آنچه در این نوشته آمده کوششی در این زمینه است. به امید روزی که ملتهای جهان در مسیر پرستش حضرت حق سبحانه و تعالی به وحدت حقیقی دست یابند.و لله الحمد.
خلاصه ماشینی:
"الگوی وحدت حوزه و دانشگاه سید حسین حسینی حوزهء علمیه قم مقدمه آیا اصولا طرح موضوع«وحدت حوزه و دانشگاه»و تلفیق این دو1در محافل علمی و تحقیقاتی ضرور است؟،علت لزوم قرار گرفتن حوزه و دانشگاه در جهت واحد چه میتواند باشد؟،آیا وحدت یعنی یکسان شدن محض و نفی هرگونه دوگانگی و مسؤولیت خاص؟،آیا ازین نظر که جامعه و کل نظام اجتماعی میبایست از حوزه و دانشگاه انتظاری مخصوص به خود داشته باشد صحیح است؟،آیا دخل و تصرفی صوری،جوهری بین حوزه و دانشگاه را محقق خواهد کرد؟،آیا وحدت یعنی هماهنگی و ارتباط در جهت مطلوب و هدف کل نظام اجتماعی؟و آیا ظهور وحدت بدون تعیین جایگاه منطقی هر یک ازاین دو ارگان امکانپذیر است؟و بالاخره دریک کلام،مقصود از وحدت حوزه و دانشگاه چیست؟،2به چه دلیل امری ضروری است؟،3و چگونه میتوان در جهت تحقق این مقصد عالی،گامهای درست برداشت؟4 اینها همه سؤالهایی است که در موضوع وحدت حوزه و دانشگاه طبعا اذهان را به سوی خود میخواند.
اما بعد از انقلاب اسلامی که تمامی دستگاهها نقش حقیقی خود را بازیافتند و موضوع گسترش و نشر احکام دین در ابعاد اجتماعی به گونهای دیگر مطرح گردید و چون ارائهء این قواعد به دست حوزهها بود و تحقق عینی آنها میبایست از طریق دانشگاهها(به عنوان مراکز جهتدهنده به سیاستهای اجرایی نظام)صورت پذیرد،به دلیل مخالفت فرهنگهای حاکم بر علوم حوزوی و دانشگاهی ناهماهنگی و عدم تناسب بین این دو رکن نظام به صورتی بارزتر جلوهگر شد."