چکیده:
کنترل تورم همواره به عنوان یکی از مهمترین اهداف اقتصاد کلان در هر کشوری میباشد.تورم بالا و اثرات مخرب آن بر رفاه مردم،موضوعی است که سیاستگذاران اقتصادی و اجتماعی همواره سعی میکنند با استفاده از ابزارهای مناسب،اثرات آن را تعدیل و کنترل نمایند.تورم در نظام سلامت به موارد مختلفی از قبیل سالمند شدن جمعیت،مسائل بیمهای(پوشش ناقص،مدیریت ضعیف و...)،بهرهوری پایین(نیروی انسانی شاغل در بخش سلامت،عدم استفاده بهینه از تجهیزات و منابع نظام سلامت و...)،تغییرات تکنولوژیکی در ارائه خدمات سلامتی،رشد جمعیت،عدم تقارن اطلاعاتی بین گیرنده و ارائه دهنده خدمات سلامتی و تورم عمومی در هر کشور،نسبت داده میشود که این میزان تورم از تورم عمومی کشور بالاتر میباشد و این موضوع در مورد کشور ایران نیز صادق است. علاوه بر موارد مذکور،برای درک بهتر تورم در بخش سلامت ایران میتوان به مباحثی همچون تأثیر تغییرات تکنولوژیکی بر افزایش قیمتها در بخش سلامت،تعرفههای رسمی وغیررسمی در بخش غیر دولتی و نقش سازمانهای غیر دولتی در تعیین تعرفههای پزشکی و پیراپزشکی اشاره کرد.
One of the major macroeconomic objectives of the governments is to control the inflation rate. High inflation and its associate destructive impacts on public welfare are concerned by social and economic policymakers. Consequently، they aim to control the inflation rate. Inflation within health sector is attributed to various factors including aging population، insurance problems such as imperfect coverage and maladministration، lower productivity of production factors mainly medical staff and equipments، technological variation in delivering medical services، population growth and the lack of symmetric information among the suppliers and the demanders of health services.
The findings of this study show that the resulting inflation rate for health sector is relatively higher than the overall CPI inflation in Iran. To achieve a better understanding of inflation process in the Iranian health sector، in addition to the above factors، other issues should be considered. They include the effects of technological development، the existence of a verity of formal and informal fees in private sector، the role of non governmental Organizations (NGO) in setting medical and paramedical fees.
خلاصه ماشینی:
"فصلنامه پژوهشهای اقتصادی-سال دهم-شماره اول-بهار 9831-صفحات 111-99 بررسی و تحلیل تغییرات شاخص تورم در بخش عمومی و بخش سلامت کشور ایران علی محمد احمدی1 مهدی یوسفی2 سمیه فضایلی3 تاریخ دریافت:78/6/62 تاریخ پذیرش:88/7/62 چکیده کنترل تورم همواره به عنوان یکی از مهمترین اهداف اقتصاد کلان در هر کشوری میباشد.
با عنایت به این موارد و همچنین باتوجه به اهمیت تورم در هزینههای سلامتی مردم،این مطالعه سعی دارد رشد شاخص قیمتها در بخش سلامت(تعرفههای درمانی و بخش بهداشت و درمنا)را با تورم عمومی کشور ایران مقایسه و تحلیل نماید.
لذا در کنار توجه به عوامل مطرحشده در جمعبندی مطالعات پیشین،این موضوع را نیز باید مدنظر داشت که در بسیاری از موارد،منافع حاصل از ارتقای کیفیتی که ایجاد شده،تسهیلات و تجهیزات پیشرفته و نیروی انسانی متبحرتری که در ارائه خدمات به کار گرفته شدهاند،در طول زمان نا دیده گرفته شده و این درحالی است که تمام این تمهیدات به صورت اضافه هزینه در CPI بخش سلامت ظاهر میشود.
-موردی که باید در بررسی تعرفههای پزشکی و تغییرات ناگهانی آنها در بعضی سالها مدنظر داشت،جواب به این سؤال است که آیا تمام ارائه دهندگان خدمات سلامتی در بخش غیر دولتی،قبل از سال 4831،تعرفههای خود را براساس تعرفه رسمی اعلام شده دریافت میکردند یا خیر؟برای جواب به این سؤال،لازم است به تأکید برنامههای سوم،چهارم و حتی سیاستهای کلی برنامه پنجم توسعه کشور ایران نسبت به کاهش سهم مردم از هزینههای سلامت از 07 درصد به 03 درصد اشاره کرد(زالی،3831 و برنامه سوم و چهارم توسعه)."