خلاصه ماشینی:
چندی پیش خبرگزارها ترکیب جدید هیأت أمنای دانشگاهری را منتشر کردند که اعضای آن را اگرچه صاحب نام بودند، اما به گمانم صاحبنامیشان به قامت اعتبار علمی یک دانشگاه نمیرسید و پیدا بود در این خصوص،کیفیت تعهد افزونتر از تخصص کارساز افتاده است.
اما یک نکته همچنان باقی است و آن این که:متعهدان عزیز براساس چه تفسیر از"تعهد"متولی مسؤولیتی میشوند که تخصصی در آن زمینه ندارند؟آیا این پذیرش،کمال بیتعهدی نیست؟مثلا،چرا باید مسؤولیت موزهای را بپذیریم،در حالی که تا عمر دولتی ما پاییده است، حسابدار بودهایم و نه مورخ،تاریخدان و کارشناس؟!
حکایتی است که میگوید،پیری را پرسیدند:«آن شکوه و عظمت دولت ساسانی چرا به یکباره فرور ریخت و محو شد؟»و او در پاسخ گفت:«سران حکومت،به کسانی که قابلیت کارهای بزرگ داشتند،مشاغل پست دادند و به کمقابلان مشاغل بلند!» *لیلیت تریان،متولد 01 شهریور نام او در فهرست آموزشگران تاریخ هنرهای تجسمی ایران درخشیده است.
هشتاد سال دارد و مادر زندهء آموزش هنر در ایران است.
نام او،همچون مجسمهای بر سر در آموزش هنر معاصر ایران مدنی است.
در چشمهای ما،جشنی برای اوست.