چکیده:
در این مقاله،«خلوت»به عنوان یکی از آداب و رسوم صوفیه بررسی و معرفی شده است.نویسنده با توجه به منابع و منقولات صوفیه کوشیده است علاوه بر تعریف و بیان تاریخچه و منشأ نظری و عملی خلوت،نسبت خلوت نشینی و عزلت،فواید خلوت،شرایط خلوت، مکان خلوت،تعداد و دفعات خلوت را نیز تبیین کند،آخرین مبحث مقاله نیز معرفی اجمالی خلوت نزد ابن عربی و پیروان اوست.
This paper elaborates on solitude as one of the common Practices in Sufism. The concept of solitude and its history have been discussed in the light of sufi source books. The paper also discusses the benefits، the Conditions، the frequency، and the place of Solitude. It ends with an evalution of Ibn Arabi’s and his followers concept of solitude.
خلاصه ماشینی:
"در این مقاله،«خلوت»به عنوان یکی از آداب و رسوم صوفیه بررسی شده است.
مختلف دیگری که برای خلوت نشینی ذکر کردهاند(السایر الحایر،ص 52-62)،عمدتا در
برای ورود به خلوت شرایطی لازم بوده است که دستهای از آنها به منزله تهیأ و مقدمه
عزلت و خلوت سالک باید موجب آسایش مردم باشد نه زحمت آنان و سالک نیز باید تا
عقیده اسفراینی(کاشف الاسرار،ص 26)نیز لازم است که سالک در خلوت به سنت
شب را به بیداری و ذکر و تهجد گذراندن و کاستن از میزان خواب تا حد امکان لازمهء دیگر خلوت نشینی بود.
نجم الدین کبری(فواتح الجمال،ص 702)معتقد است گاه سالکی که به خلوت انس
قدسیه،ج 2،ص 501-901)نیز طریقت خلوتیه را به ویژه از این جهت که خلوت نشینی شان
نیز جالب توجه است که پس از زندان طی دو سال خلوت نشینی اختیاریاش به
ابن عربی نیز همچون برخی دیگر از مشایخ صوفیه درباره چگونگی تمییز و تشخیص و ارزیابی صحت و سقم خواطر و واردات مختلف برای سالک
است،ولی بر خلاف سایر صوفیانی که در باب خلوت سخن گفتهاند،او بر آن است(همان،ص 151-251)که خلوتی که نزد این گروه معروف و معهود است،مقام تلقی نمیشود و فقط
خلوت واقعی آن است که سالک،ملأ اعلی را نیز نادیده بگیرد(اسرار الخلوه،ص 25)و میان
برای کسی که قوایش دچار تفرقه نمیشود میسر است که در جمع نیز خلوت حاصل کند.
است،جلوت مقامی است که عارف در آن از خلوت عبور میکند و در این هنگام از تجلیات
به نظر میرسد که مقصود ابن عربی از این توصیف،کنایتا آن است که
برای پیشنهادی دربارهء کیفیت خوراک سالک خلوت نشین در فواصل مشاهدات و مکاشفات نیز"