خلاصه ماشینی:
"اما هدف‌های رشد برنامه تا حدی بلندپروازانه بود و تلاش‌هایی که برای دستیابی به این هدف‌ها صورت گرفت منجر به کسری قابل توجه تراز پرداخت‌ها شد و با در نظر گرفتن موقع نامطلوب ایران در سطح بین المللی،مشکلات جدی در زمینه تأمین مخارج از طریق منابع مالی خارجی برای دولت بوجود آورد.
شواهد اقتصاد کلان ظاهرا متضمن این معناست که اجرای سیاست‌های جدید دارای آثار مطلوب تثبیت بازار پول و کاهش نرخ تورم بدون پیامدهای منفی بیش از حد برای رشد محصول می‌باشد.
قیمت نفت که در طول سال‌های 3731-5731(6991-4991)افزایش یافته بود،در سال 7991 به ثبات گرایید و در سال 8991 به طور چشمگیری کاهش یافت این امر بانک مرکزی را مجبور به برداشت‌های عمده‌ای از اندوخته‌های ارزی کرد که محتملا آثار نامطلوبی،هم برای تورم و هم برای رشد محصول در پی خواهد داشت،به ویژه اگر بهای نفت در دو سال آینده بهبود نیابد.
اگر قرار باشد رشد محصول ثابت بماند(حتی در سطوح سالانه بالنسبه پایین 4-3 درصد)،آنگاه سیاست محدودیت واردات باوجود اینکه در کوتاه‌مدت مؤثر است نمی‌تواند تداوم یابد."
(
, 
, 
)
