خلاصه ماشینی:
"در مورد ترویج نمایشهای مذهبی قرون وسطی، باید گفت که کلیسا یک عامل مهم و مؤثری به حساب میآمد و این همان کلیسایی بود که چند قرن پیش از آن،نمایشهای انحطاط یافتهء رومیان را تقبیح و طرد کرد،ولی در این زمان،نمایشهای مربوط به آیین پرستش را مورد حمایت قرار داد.
«این دکور با مرور زمان پربارتر میشود ولی همیشه اساس خود را حفظ میکند»)پرنو، 0731) لازم است به این توضیحات اضافه کنیم که آواز و موسیقی نیز جزء لایتجزای تئاتر قرون وسطی،بود،همچنانکه جزء لا ینفک شعر محسوب میشد.
مانند این دعای زیبای باکره مقدس پس ازاعلام ظهور مسیح: «ای خدایی که خواستهای،این دنیای زیبا را به رضای خاطر خود،بسازی و سپس در آن مردمی را قرار دهی که در آنجا از حمایت تو برخوردار باشد تو خود میدانی که در اثر پیوندی والا فرزند عزیز تو در بطن من آرام گرفته به من فضیلت و قدرتی عطا کن تا به بهترین درجه،حراست کنم از این موجود شریف این موجود شریف در وجود من جا دارد من این را با صداقت تمام بارور دارم در اینباره یادآور میشویم که این روند همیشگی در تئاتر قرون وسطایی است که هر دیالوگ به وسیله قافیه به دیالوگ دیگر مربوط میشود.
در مورد تکفیر و اخراج از (به تصویر صفحه مراجعه شود) مذهب،حربهای که علیه بازیگران علم شد،تا پایان همین قرن،خبری نیست،و''آنتوان آدام‘‘ به خوبی نشان داده است که این اقدام-که گروه معروف ''سن-ساکرمان‘‘مسئولیت بخشی از آن را به عهده دارد-در واقع پاسخی است از سوی عابدنماها به ریشخندهای مولیر،تا پایان قرون وسطی،اکثر اوقات،اسقفها را میبینیم که مبتکر و پیشگام نمایشها بودهاند،مثلا دربار -سور-اوب،به سال 8041 م در متز به سال 7341 م چنین بوده است."