خلاصه ماشینی:
"9در مورد اشتقاق کلمه عبری در جایی دیگر معنای محوری با اطمینان نوعی ارتباط با خدا دانسته شده است؛همچنین گفته شده است،اگر واژهشناسی در تعیین کامل مفهوم نبی راه به جایی نبرد،تاریخ انبیا در کتاب مقدس عملا روشن میکند که او آورنده کلمات الهی بهسوی دیگران است.
که بنابه این فرض سؤالاتی از این قبیل قابل طرح میداند: آیا این خبرآور و یا صاحب خبر،خود مقصود خداست یا آنکه او او لا بالذات پذیرای آن خبر است؟آیا پیامبر گیرنده خبر الهی است؟در این حال آیا او همان است که فراخوانده شده است؟11در مدخل ẓprophecyẒ فرهنگ نوین کتاب مقدس ریشه نبی در زبان اکدی قابل تعقیب دانسته شده است که معنای آن مردد است بین کسی که خوانده شده است و کسی که مردمان را به نام خدا فرامیخواند؛هردوی این معانی با سرشت نبی آنچنانکه که در عهد عتیق آمده است،تناسب دارد و به نظر نویسنده این مدخل به اطاله کلام در این مورد احتیاجی نیست.
41 همچنین گفته شده است،مادامی که سموئیل به نام رائی خوانده میشد،بخش برجستهای از وظایف متنوع او، پیشگویی بود؛در عبری اسمای متعددی برای پیشگویی وجود دارد،اما هیچکدام از آنها برای نوبت به کار گرفته نشده است و بهعلاوه این کلمات برای رائی هم بهندرت استفاده شدهاند؛بنابراین بهمثابه یک تبیین محتمل، کارکرد اختصاصی معانی اظهار کردن و اعلان کردن برای معنای اصلی نبی بهتر از پیشگویی است.
نتیجهء بحث بههرحال گرچه نمیتوان نبوت را در سنت یهودی-مسیحی دقیقا برابر از پیش گفتن آینده دانست؛اما پیشگویی پیوند وثیقی با واژه ẓprophecyẒ دارد؛چنانکه در قاموس کتاب مقدس26نبوت را چنین تعریف میکند:«نبوت لفظی است که مقصود آن اخبار از خدا و امور دینیه به تخصیص اخبار از امور آینده میباشد."