خلاصه ماشینی:
"ج:در تمام مدت قبل از قطع روابط دولت ایران با انگلیس بنده بر مبنای فقط مصالح مملکت و شاه یک دوستی ساده با اکثر انگلیسیهای آن روز ارتباط دوستی داشتهام و پس از برقراری مجدد روابط ایران و انگلیس هیچ تماسی با انگلیسیها نگرفتم و چون تا یک سال و نیم قبل شخصی به نام کلنل یاتسویچ که رئیس سازمان سیا(سازمان جاسوسی آمریکا در ایران)بود به دلیل مقالاتی که در روزنامه روزگار نو علیه سیاست آمریکا در چهارده سال پیش نوشته بودم و در یک مقاله قید کرده بودم که خطر کمونیزم و سیاست آمریکا هردو از نظر ملت ایران یکی میباشد و اصولا چون به تصور اینکه بنده را به قول عدهای به دروغ متهم کردند از آن جمله آقای دکتر حسن ارسنجانی در کتابوقایع سی تیر مرا آنگلوفیل معرفی کرده بود،آمریکاییها به آقای کلنل یاتسویچ بخصوص با من نظر خوبی نداشت و در مدت چند سال تمام اتهامات و بدنامیها از طرف این شخص(یاتسویچ)به وسیله ایادی او در تهران منتشر و پس از عزیمت او از ایران برای اینکه مطالب دروغ یاتسویچ را اثبات نمایم با چند آمریکایی(مثل آقای تامسن کنسول آمریکا در اصفهان-آقای رمزی مشاور تشریفاتی سفیر آمریکا در ایران که از ایران رفت)تماس گرفتم...
چون منصور را آدم خوبی تشخیص میدادم برای آنکه به من ثابت شود که آیا ارتباط منصور با آمریکاییها نزدیک است و از این جهت وظیفه خودم را نسبت به شاهنشاه بدون آنکه هیچ سازمانی از من خواستار باشد چندین مرتبه شخصا منصور را بعد از هیئت دولت تعقیب نمودم و چون منصور مرا دوست خود میدانست تا جایی که حتی در(به تصویر صفحه مراجعه شود) معاونت نخستوزیری خودش برای من چکی فرستاد ضمیمه کاغذی و بابت بدهی خودش تقاضا نموده بود که تا دو روز دیگر ترتیب پرداخت آن را میدهد فتوکپی نامه تقدیم میشود10و روی این دوستی که اعتماد کامل به من داشت در زمان نخستوزیری حتی به من گفت در حضور همین آقای هویدا که من تا زنده هستم نخستوزیر ایران خواهم بود..."