چکیده:
اطلاعات در این عصر اهمیت بنیادینی در تمامی مناسبتهای زندگی پیدا کرده و توجه به مسائل مرتبط با تولید،سازماندهی،و اشاعهء آن از ضرورتهای ورد به جامعهء دانش مدار است.دولتها و ملتها برای کنار آمدن با چالشهای اقتصادی و تبعات جهانی شدن نیاز به توسعهء دسترسی به اطلاعات و در نتیجه،تدوین سیاستهای اطلاعاتی در سطح ملی دارند.مسائل مطرح در سیاست ملی اطلاعاتی کشورها و میزان توجه به آنها متأثر از مسائل فرهنگی،اقتصادی،اجتماعی،و سیاسی هر کشور بوده،درعینحال،از چالشهای منطقهای و بینالمللی منشأ میگیرند.از اینرو،اشتراکات و افتراقاتی براین سیاستها متصور است.در ایران،تدوین سیاستهای اطلاعاتی از سوی برخی نهادها و متخصصان مطرحشده و شورای عالی اطلاعرسانی کشور مسئولیت این امر را عهدهدار است.در این مقاله، عمدتا به سیاستهای اطلاعاتی برخی کشورها،بویژه ایران و موانع و فرصتهای فراروی آنها پرداختهایم.
خلاصه ماشینی:
"لازم به ذکر است که در عرصههای فنآوری اطلاعات و ارتباطات،ایجاد دولت الکترونیکی،توسعهء شبکه فیبر نوری و شبکهء تلفن همراه،توسعهء شبکهء داخلی دانشگاهها،افزایش دسترسی مردم به اینترنت،و مانند آنها در کشور تلاشهای زیادی شده و شاخصهای ایران در این عرصهها رشد کردهاند(وزارت ارتباطات و فنآوری اطلاعات،6831)؛اما دولت هنوز به ضرورت تدوین سیاست ملی اطلاعات پی نبرده و تلاشها بیشتر بهسمت و سوی توسعهء فنآوری اطلاعات گرایش دارند تا مسائل مربوط به خود اطلاعات.
به نظر میرسد عدم توجه به جایگاه شورای عالی اطلاعرسانی کشور،ضعف کارشناسی در آییننامهها و مقررات این شورا،عدم هماهنگی بین نهادها،موازیکاری،نبود ضمانت اجرایی و پشتوانه قانوی برای اعمال قوانین مرتبط با اطلاعات و اطلاعرسانی کمبود بودجه در هزینه کرد برای انجام امور قانونی و طرحهای ملی توسعهء اطلاعات،نهادینه نشدن اهمیت اطلاعات در جامعه،به ویژه در قلمروهای اقتصادی و تجاری،و درک نشدن جایگاه بیبدیل متخصصان کتابداری و اطلاعرسانی و کتابخانهها در نقش مجریان و تسهیلگران دسترسی به اطلاعات و ساماندهندگان طرحهای سیاست ملی اطلاعاتی و جز آن، مسئله اطلاعات و سیاست اطلاعاتی را در ایران به حاشیه رانده است.
توجه به نظرات متخصصان کتابداری و اطلاعرسانی،درگیر ساختن کتابخانهها،مخصوصا کتابخانهء ملی در سیاستهای اطلاعاتی،توجه به تحولات اطلاعاتی جهان و صحنههای رقابت بینالمللی برای غنای اطلاعاتی،استانداردسازی خدمات،رفع موازی کاریها در عرصهء اطلاعات و فنآوریهای اطلاعاتی و تعیین تولی واحد برای این دو،توجه به آموزش مادام العمر و سواد اطلاعاتی و درک ضرورت تدوین سیاستهای اطلاعاتی در برنامههای اطلاعاتی دولت میتواند آغازی برای تدوین اساسنامهها،مقررات،و آییننامههای کارآمد مربوط به سیاست ملی اطلاعات باشد و ایران را به عنوان کشوری توانمند و جامعهء ایران را به مثابه جامعهء اطلاعاتی و دانش مدار در سطح منطقهای و جهانی مطرح سازد."