خلاصه ماشینی:
"اگر کسانی را که با یکدیگر همسفره میشوند رفیق هم بدانیم، آنگاه میتوان گفت که نسل عبارت است از مجموعهای از انسانها که در ابژههای نسلی با یکدیگر سهیم شدهاند، یعنی کسانی که از ابژههای معینی برخوردار شده، آن ابژهها را به خوبی درک کردهاند و در نتیجه اکنون به آهستگی بینشی درباره واقعیت اجتماعی برای خود به وجود میآورند.
نسل جدید (وقتی که آحاد آن بیست الی سی سالهاند) میتواند دچار این توهم باشد که فرهنگ معاصر را به تنهایی ایجاد و تعریف خواهد کرد؛ لیکن نسلهای میانی (یعنی آنهایی که بین چهل تا شصت سال دارند) «هیچ توهمی» درباره توانایی فرهنگسازی نخواهند داشت.
باری، آن آئینها اکنون کجایند؟ آن هنر سلام و علیک کردن، سرانجامش چه شد؟ آن نشانههای همبستگی نسلی که تبلورش محکم گرفتن دستان دیگران است، چه سرانجامی یافتند؟ وقتی سنمان به سی الی چهل سال میرسد، این آئینهای سلام و علیک کردن محو و نابود میشوند تا اینکه بین چهل تا شصت سالگی به روش متعارف سلام و علیک کردن ــ یعنی دست دادن ــ تسلیم میشویم، درست همانطور که کاربرد تعابیر زمانی عجیب و غریب نیز (مانند «حالیمه» یا «دود از سر آدم بلند میشه») جای خود را به عبارات و تعابیر متعارف میدهند («درک میکنم» یا «چه شگفتآور»).
لیکن با گذشت زمان، و همچنان که ظهور نسل جدید چارچوب زمان را دگرگون میکند، نشانههای سلام و علیک کردن برادران و خواهران (که بر دوستی پنهانی آحاد هر نسل دلالت دارد) جای خود را به رسوم اجتماعی میدهند و این زمانی است که ما دیگر به نسلهای قبلی ملحق میشویم."
کلید واژه های ماشینی:
نسل
،
جنگ
،
نوجوانی
،
ذهنیت نسلی
،
ابژهها
،
ابژههای
،
ابژههای نسلی
،
کودکان
،
فرهنگ
،
آمریکا