خلاصه ماشینی:
"مؤلف در ادامه به تأثیر ملاحظه آیات مرحوم سید مهدی روحانی و احمدی میانچی بر کارهای پژوهشی استاد پس از آمدنشان به قم اشاره کرده و در ضمن یادآوری سبک علمی استاد و روش فیشبرداری ایشان که به گونه یادداشت مطالب مهم در پشت کتابها بوده،اشاره کرده و از علایق استاد و دلبستگی خاص وی به انقلاب و کوششهای وی در کمک به انقلاب اسلامی یاد کرده است که از آن جمله میتوان به تألیف کتابهای الاستخبارات فی الاسلام،دو اثر درباره ولایت فقیه و کتابی درباره بازار،مقابله به مثل و اخلاق پزشکی که همه به جهت ضرورتها و نیازهایی بود که ارگانهای مربوط به انقلاب اسلامی با آن روبهرو شده بودند،اشاره کرد.
مؤلف پس از معرفی قواعد و ضوابطی که علامه مرتضی برای شناخت اخبار صحیح از جعل وساختگی بیان نموده است،به کیفیت اجرای این قواعد در مباحث تاریخی اشاره کرد و ضمن انکار برخی از قوانین انحرافی همچون:عدالت صحابه،حتمی بودن توبه صحابه، اجتهاد صحابه در مقابل نص و شریعتی بودن فتوای آنان،سهو و نسیان پیامبر،پذیرش مطالب کتاب صحیح بخاری ومسلم،عدم عرضه حدیث به قرآنکه اهل سنت به آن پایبند هستند،قواعد صحیح که به عنوان ابزار پژوهشی علم باید مراعات شود را برشمرده و نحوه به کارگیری آن را در کتاب الصحیح پیگیری کرده است.
مقاله چهارم با عنوان نقد و ارزیابی تاریخی در الصحیح به قلم سید ضیاء الدین میرمحمدی با اشاره به روش نقادانه الصحیح در بررسی اخبار مربوط به سیره، از توجه مؤلف به اصالت اسناد و منابع تاریخی و تناقضهای موجود در خصوص روایات تاریخی سخن به میان آورده،با اشاره به روش تحلیلی کتاب الصحیح(که روشی غیرروایی و ترکیبی است)معتقد است:علامه برای نشان دادن اصالت و اعتبار اسناد به انگیزههای قومی و قبیلهای،توجه جدی کرده و عموما متن اسناد و منابع تاریخی را مورد نقد داخلی قرار داده است."