خلاصه ماشینی:
"ماده 654 آیین دادرسی کیفری بنحو زیر مقرر میدارد: پس از آنکه دیوان کشور دادخواستی را پذیرفت و بعد از رسیدگی حکم دادگاه عالی را نقض نموده موضوع را بدون داخل شدن در ماهیت دعوی بشعبه دیگر همان دادگاه یا بدادگاهی که در عرض دادگاه صادرکننده حکم است ارجاع مینماید مگر اینکه نقض تمیزی به جهت نقض در تحقیقات باشد که در این صورت و همچنین در موارد قرارهای منقوض ارجاع امر بهمان مرجع صادرکننده حکم خواهد بود و در صورت عدم صلاحیت پرونده بمرجع صلاحیتدار ارجاع گردد.
دیوان کشور دعوی را مستقیما بدادگاهی که صلاحیت رسیدگی را دارد،محول میکند و در سایر موارد شعبه دیگر همان دادگاه که حکم منقوض را داده است رجوع مینماید و اگر دادگاه بیش از یک شعبه نداشته باشد و یا دارای شعبه دیگر بوده است ولی دیوان کشور ارجاع بدادگاه دیگری را مقتضی بداند دیوان کشور دادگاهی را که در عرض صادرکننده حکم است معین و رسیدگی مجدد را بآن ارجاع مینماید،از ماده 654 آیین دادرسی کیفری و ماده 275 آیین دادرسی مدنی مسلم میگردد که مقنن خواسته دیوان کشور در موقع نقض رأی محکمه تالی پرونده حقوقی را بدادگاه حقوقی صلاحیتدار از همان درجه و پرونده جزائی را بدادگاه جزائی صلاحیتدار از همان درجه ارجاع نماید.
شعبه مرجوع الیها بابقای عقیده سابق مجددا قرار عدم صلاحیت صادر میکند و بر اثر فرجام خواستن دادستان دیوان کیفر هیئت عمومی دیوان کشور پس از وسیدگی در حکم شماره 0331/2/92/928 چنین رأی داده است: اصولا طرح دعوی خصوصی در دادگاه جزایی مجوز ندارد و بطور استثناء در مورد مطالعه ضرر و زیان حاصل از جرم بمدعی خصوصی حق داده شده که از دادگاه کیفری که باتهام رسیدگی مینماید،رسیدگی و صدور حکم را در خصوص ضرر و زیان حاصل از جرم درخواست نماید."