چکیده:
آموزش حیطه ی عاطفی، از طریق تربیت بدنی و فعالیتهای حرکتی، رویکردی جدید محسوب می شود. تربیت بدنی بالقوه دارای
ظرفیت های بسیاری برای تعامل دانش آموزان با اهداف تربیتی است. از این رو می تواند یکی از بهترین روش ها یا ابزارهای آموزش
حیطه ی عاطفی باشد. اما چگونه می توان از این ابزار استفاده کرد؟ پاسخ این سوال، ما را به ابداع راهبردهای توانمند ۱ برای آشنا ساختن
ذهن دانش آموزان با مفاهیم فردی و اجتماعی، از طریق فعالیت های جسمانی رهنمون می سازد.
این مقاله برگرفته از دو کتاب ارزشمند دونالدهلیسون ۲، به نام های « اهداف و راهبردها در آموزش تربیت بدنی » و «آموزش »
« مسئولیت پذیری از طریق فعالیت های جسمانی»1 است.
در این دو کتاب، در حدود نه راهبرد معرفی شده اند که در این مقاله به اجمال شرح داده می شوند و عبارتند از: گفتارهای
آگاه کننده ۵، الگو دهی ۶، اهداف در عمل ۷، تقویت ۸، زمان تفکر ۹، تصمیم گیری فردی ۱۰ ، نشست های گروهی ۱۱ ، زمان مشاوره ۱۲ و راهبردهای
ویژه.13
خلاصه ماشینی:
"اما چگونه میتوان از این ابزار استفاده کرد؟پاسخ به این سؤال ما را به ابداع راهبردهای توانمند برای آشنا ساختن ذهن دانشآموزان با مفاهیم فردی و اجتماعی،از طریق فعالیتهای جسمانی رهنمون میسازد در این مقاله راهبردهایی همچون: گفتارهای آگاهکننده،الگو بودن،اهداف در عمل،تقویت، زمان تفکر،تصمیمگیری فردی،نشستهای گروهی، زمان مشاوره و راهبردهای ویژه که با تلاش دونالد هلیسون و تعدادی از معلمان ایالت اورگان،مریلند و اساتید دانشگاه ایلینویز شیکاگو ابداع شده و توسعه و تکامل یافتهاند،معرفی خواهند شد.
تعیین اهدافی از قبیل:خویشتنداری،مشارکت،تلاش و مسئولیتپذیری فردی که به عنوان پاسخی در برابر روند جاری تلقی شدهاند،قطعا نمیتوانند به اندازهی کافی برنامههای تربیتبدنی را ثمربخش سازند،اما این گام نخست است و چنین اهدافی،چارچوبی را برای برنامهریزی درسی و ارزشیابی از پیشرفت دانشآموزان فراهم میکنند.
بنابراین،سؤال دربارهی رشد و بهبود راهبردهای سطوح در عمل،این است که چگونه دانشآموزان میتوانند در طول زمانی که در برنامههای فعالیتهای جسمانی شرکت میکنند،یک یا چند سطح را تجربه کنند؟یک راه کسب چنین تجربیاتی فراخوان12است: *آیا میتوانی راه بهتری را بگویی؟(سطح (I *برای یک هفته،به روش من برای انجام آن بکوش.
زمانی که رفتاهرا و نگرشهای دانشآموزان به سطوح بالا میرسد(سطوحی که بالاتر از رفتارها و نگرشهای پیشین آنها باشد)قطعا رفتار چنین دانشآموزانی بهخوبی تقویت شده است و در چنین وضعیتی میتوان گفت تعامل و درک دانشآموزان از سطوح افزایش پیدا کرده است.
در طول زمان سطح III (خودگردانی)،زمانی که دانشآموزان بهطور مستقل مشغول کار،بازی دستهجمعی یا انجام برنامههای شخصی هستند،میتوان برای بررسی چگونگی عملکردهایشان و یا ایجاد تغییر نگرش در آنها، با تکتک آنها مشاوره کرد."