خلاصه ماشینی:
"فاطمه همان کسی بود، که شریف رضی و برادرش مرتضی را، نزد شیخ مفید محمدبن محمد بن النعمان برد تا این که به آنها فقه بیاموزد.
آن که خوب و زیبا شعر گفته، اشعارش بسیار کم است و آن که اشعارش زیاد است، شعرش خالی از لطافت است و تنها کسی که هم زیاد شعر گفته و هم از اشعاری لطیف و زیبا برخوردار است، سیدرضی است (16) و از جمله چیزهایی که شعر شریف را، از دیگر اشعار متمایز میکند، آن که اشعار او، از غزل مشین و هجاء مقذع عاری است و نیز شعر او خالی بود از مجونی که در عصر عباسی شایع بود، زیرا شأن و منزلت شریف، اجل از اینها بوده و نیز شعر رضی، خالی از وصف خمر است و اگر وصفی هم از خمر آورده، تنها در جواب سوءال مردم، که در مورد شراب سوءال کردهاند، بوده است.
5-تعلیق خلاف الفقهاء 6-تفسیر القرآن، چنانچه در «روضات الجنات» از شیخ ابوالحسن عمری نقل کرده که «یک جلد از تفسیر منسوب به سید رضی را، دیده است، که ملیح و زیبا و به بزرگی تفسیر ابوجعفر طبری بوده و ظاهر این جمله، نشانگر آن است که این تفسیر غیر از «حقایق التنزیل» و بعض تألیفات دیگر که به علوم قرآنی مربوطند، هست.
7- وفیات 2:2- ریاض العلماء 84- شذرات الذهب 184- لوءلوءة البحرین 267- المنتظم 7: 279، نزهة الجلیس 359- تاریخ بغداد 2: 264- عمدة الطالب، ص 173- یتیمة الدهر، ص 116."