خلاصه ماشینی:
"در این فصل تاریخ دولت قراخانی هنگامی که در ماوراء النهر به عنوان یک قدرت مطرح استقرار یافتهاند،بررسی میشود،ازاینرو برخی مسائل سیاسی این سلسله و درگیریها و مناسباتش با قدرتهای موجود مورد بحث قرار گرفته است.
مطالب عمده این فصل به بحث درباره روابط قدر خان یوسف با غزنویان سلجوقیان و همچنین برخی عناصر مدعی خاندان قراخانی اختصاص یافته است.
این فصل با بحث دربارهی ایام حکومت احمد خان قراخانی،فرزند خضر خان آغاز میشود و مناسبات قراخانیان با سلجوقیان به تفصیل مورد بحث مواقع میشود، ذکر اوضاع سیاسی مملکت قراخانیان بعد از درگذشت احمد خان موضوع دنباله فصل است،از آنجا که فعالیتهای سلجوقیان در این زمان تأثیر مهمی بر اوضاع فرارود داشته،نویسنده بخش مهمی از مطالب را به بررسی اقدامات سلجوقیان اختصاص داده است.
مسأله جالبتوجه در ارتباط با وضع سیاسی قراخانیان،عادت ایشان به شیوهی زندگی صحرانشینی و ابتنای اداره حکومت آنها براساس روش دوخانی بود که از دید نویسنده میتوانست وحدت سیاسی را در ماوراء النهر برهم زند،چیزی که با دورهی قبل-روزگار سامانیان-تفاوت بسیار داشت."