چکیده:
قرآن خود و همه کتب آسمانی را کتاب هدایت انسان معرفی میکند.هدف اصلی قرآن هدایت انسان است،ولی به خاطر اهداف فرعی و حاشیهای آن،نکاتی از دانشهای گوناگون را آورده است.
گزارههای علمی قرآن مقدمه هدف اصلی قرآن میباشد.
گزارههای علمی قرآن واقعنما و طبیعتشناسی آن دقیق و درست است و مسلمانان را به مطالعه و بررسی طبیعت تشویق میکند،ولی برای اهدافی مهمتر که شناخت خداوند و معاد است،به کار میرود.
خلاصه ماشینی:
"دهها آیه قرآن کریم بهطور مستقیم یا ضمنی به مباحث علمی پرداختهاند،اما آیا این آیات علمی و هستیشناختی از دید قرآن کریم هدف اصلی است یا این طبیعت شناسی مقدمهای بر آیتشناسی و پیبردن به عظمت خالق آیات است؟ آیا قرآن کتاب علوم طبیعی است؟یا بیان این علوم را راهی قرار داده است تا مردم با تعقل و جستوجو در شناخت موجودات طبیعی به عظمت مدبر و خالق عالم هستی پی برند؟ مفسران و دانشمندان اسلامی با توجه به آیات قرآن در مورد اهداف اصلی و فرعی قرآن مطالب مبسوطی بیان کردهاند.
اگر میبینیم خداوند درباره قرآن میفرماید:و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شیء(نحل98/)؛«ما این کتاب را بر تو نازل کردیم برای بیان هر چیزی»منظور خداوند بیان کلیه اموری است که به نجات،سعادت، تربیت نوع انسان و هدایت او مربوط است،لذا به دنبال این جمله میفرماید:و هدی و رحمة و بشری للمسلمین«و برای هدایت و رحمت و بشارت همه مسلمانان»، ولی چون ذکر پارهای از آیات الهی و اسرار آفرینش در سراسر جهان و در وجود خود انسان،به شناخت خدا و عظمت عالم آفرینش-فعل خدا-کمک میکند،گهگاه در لابهلای آیات قرآن با اشاره،به آنها پرده از روی اموری که تا آن زمان از دانشمندان مخفی بود برمیدارد.
با بررسی آیات قرآن میتوان گفت از مهمترین اهداف آیات علمی قرآن،اثبات وجود خدا و معاد است تا جایی که بعضی ادعا کردهاند«سورهای در قرآن یافت نمیشود،به ویژه سورههای مکی مگر اینکه در آن اشاره یا تصریحی به عالم هستی و تامل در نظم و خلقت آن است تا سمع و بصر و حواس و عقل بشر را برای تفکر در خلقت الهی تحریک کند آنگاه از مخلوق به خالق و از طبیعت به ایجادکننده آن و از مسبب به سبب و از مصنوع به صانع پی ببرد» (شحاته،عبد الله،تفسیر الایات الکونیه،03)."