سخنرانی؛ تاگور و عرفان بهکتی نو سخنرانی

خلاصه ماشینی:

در هر دو جلسه من هم صحبت داشتم و اخیرا نیـز یک کتاب به نام شناخت نامۀ رابیندرانانت تـاگور کـه کتـاب بسـیار سـودمندی اسـت و جنبه های مختلف حیات فکری و فرهنگی تاگور را مورد بحـث قـرار داده اسـت منتشـر شده است . تاگور این داستان را می خواند و درست در همان روزگار او هم که ١٦ساله بود و به فکـر می افتد که چنین کاری را به زبان بنگالی بکند، و مجموعه ای منتشر مـی کنـد بـه اسـم سرودهای بهار سینگ و می گوید که من نسـخۀ آن را از کتابخانـۀ قـدیمی نسـخه هـای خطی پیدا کردم و او از شعرای ویشنویی قرون وسطی است ، و به طوری ایـن موضـوع را می سازد. در مقابـل ایـن مکتـب توحید مطلق شانکارا که هنوز مکتب غالب در فکر هنـدی اسـت شـخص دیگـری پیـدا می شود به اسم رامانوجا در قرن ١٢ میلادی یعنی درست زمانی که اسلام آمـده بـوده و در هند رو به گسترش نهاده بـود، و گفتگوهـایی بـین مسـلمانان و صـوفیه و بعضـی از متفکران و عرفای هندی روی می داده است . یکی از طریق مکتب بهکتی نو و کبیر، و می دانیم که یک کتاب بسیار مهم تاگور هست به نام یکصد غزل از کبیـر کـه در آن تاگور یکصد سـرود از سـروده هـای کبیـر را بـه زبـان انگلیسـی ترجمـه کـرده و عرفان شناس بسیار معروف انگلیسی ، خانم اولین آندرهیل ، در این ترجمه با او همکـاری کرده و در مقدمۀ بسیار مهمی که بر آن نوشته به تأثیر عرفـان اسـلامی در شـعر تـاگور اشاره کرده است .