خلاصه ماشینی:
"اما زیرنهاد نه قاعده دارد و نه آگاهی بلکه تنها حس مشاهده بینظام و بدون چهارچوبی است که هیچ مقصدی را طلب نمیکند و همین امر است که اسرار هویدا نمیکند بلکه اسرار را در کنه خود سر سلوک میکند و نیز همین جریان است که عشق میآفریند و هیچ حاجتی در عشق ندارد.
در اشعار سهراب قاعدهی ساختاری به چشم نمیآید، محتوی مقصودی در پایان ندارد،آهنگها طنین هماهنگی (به تصویر صفحه مراجعه شود) ندارند؛سرودههای سهراب در واقع برخلاف بسیاری از شعرای همعصر خود که براساس تصنیف و تنظیم ساختار و محتوی و هماهنگی عمل میکنند سهراب عالمی دیگر را در سبکپردازی خود دارد که ذهن پانکتومی مرا به سوی روحیهی سوار بر زیرنهادش میکشاند!انگار نیمکرهی چپ مغز سهراب فعالیتی جز حمل سخن نمیکند و اوامر تمام سخنپردازیهایش را از جانب دیگر مغزش دریافت میکرده و طغیان رودخانه دوپامینی مغزش او را برخلاف مغزهای چپاندیش به سوی نیمکرهی تخیلات و تجسمات کمنظیر بیسمت و سوی هدایت میکند و سهراب را از هر منطق نیمکرهی چپی برحذر میدارد."