چکیده:
در این مقاله تعریف صحابه،سبب پیدایش بحث عدالت صحابه از دیدگاه فریقین،دیدگاههای سه گانه اهل سنت و دیدگاه بیشتر آنان در تعریف صحابه و تفاوتهای تشیع با عامه در این خصوص،مورد بحث قرار خواهد گرفت.
آنگاه،به دیدگاه فریقین دربارهء عدالت صحابه و استدلال اهل سنت در خصوص عدالت آنها از آیات قرآن و نقدهای شیعه بر استدلالهای آنان را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
در ادامهء بحث عدالت،صحت و ضعف احادیث مرفوع و موقوف را از منظر اهل سنت و شیعه مورد بررسی قرار میدهیم و موارد اتفاق و اختلاف آن را مشخص خواهیم نموده و در پایان، دیدگاه دوگروه دربارهء حجیت قول صحابه مشخص خواهد شد.
خلاصه ماشینی:
"میکند که باتوجه به احترام نسبت به صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله باور داشتن عصمت و عدالت همهء صحابه
اما بهترین تعریفی که اهل تسنن قبول دارند،تعریف ابن حجر است که میگوید صحابی کسی است
بررسی عدالت صحابه از آن جهت حایز اهمیت است که اهل سنت معمولا پس از پذیرفتن و اثبات
درحالی است که در بین آنان افرادی پیدا میشود که قایل به عدالت برخی از صحابه باشند.
معروف است که اهل سنت به عدالت صحابه و بلکه تابعان معتقدند.
برای صحابه ویژگی خاصی است و آن اینکه از عدالت هیچیک از آنان سؤال نمیشود و این امری
ابن اثیر،بعد از بیان قول امت اسلامی(اهل سنت)دربارهء عدالت همه صحابه میگوید:
عدالت آنان با تعدیل و ثنای الهی در قرآن روشن و ثابت است و این اعتقاد ماست؛مگر اینکه به
گروهی از اهل سنت نیز به فسق برخی و عدالت عدهای دیگر از صحابه قایل شدهاند.
از دیدگاه شیعه عدالت صحابه،همانند غیر صحابه است و صرح مصاحبت با پیامبر در ثبوت عدالت
اهل سنت برای اثبات پاکی و حجیت قول صحابه به برخی از آیات قرآن از قبیل:(سورهء توبه،سورهء آیهء
میدانند و در مقدمه دوم میگویند خداوند از همه این صحابه راضی است و
استفاده از لفظ«من»که بیان کننده همه صحابه است:اکثر اهل سنت قایلاند که«من»در این آیه
شرطی قایل شده و آن این است که آنها باید در کارهای نیک از صحابه پیروی
میجست و معنا ندارد خدا از کسانی راضی باشد که خودش آنها را به این عناوین یاد کرده است."