چکیده:
انقلاب اسلامی ایران برای خود رسالتی جهانی قائل است. این رویداد، خود را جزء و زمینهساز جریانی میبیند که آرمان آن از جهانگیری تا جهانداری اسلام به رهبری امام موعود (عجل الله فرجه الشریف) میباشد. لذا در جهت گسترش حوزه نفوذ اسلام درجهان تلاش میکند. در مواجهه با چنین رویکردی، و با وجود گذشت سه دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، هنوز برای عدهای این سوال مطرح است که، با توجه به مسایل ومصالح داخلی، چرا باید در بیرون از مرزهای ملّی و جهت انجام به اصطلاح رسالتهای جهانی هزینه کنیم. درتبیین این موضوع دوسوال اساسی پیش میآید: نخست اینکه آیا اساسا چنین رسالت ومسوولیتی در عصر غیبت امام معصوم(ع) متصور است؟ و دوم اینکه در صورت ایجاد تزاحم بین منافع ملی با مسوولیتهای فراملی، اولویت باکدام است؟ در پاسخ به پرسشهای اندیشناک فوق، رویکردهای متفاوتی ارایه شده است. این مقاله با تعبیر این رویکردها به جهانگرایی اسلامی، در مقام آن برآمده است تا ضمن معرفی موارد مقارن با نهضت اسلامی در ایران، براساس اندیشة سیاسی امام خمینی(ره) به نقدآنها پرداخته و از این رهگذر رویکرد امام را تبیین نماید.
Considering global responsibility, Islamic Republic of Iran, while spreading Islam, is to pave the ground for the Imam Mahdi's ruling on the world. After the three decades of Iran's revolution, it is questioned that why, in order to fulfill the mentioned responsibility, Iran involves expenses out of the country. To clarify this point, two questions are raised: first, dose such a responsibility have any essentiality during the Imam's occultation? Second, the priority is given to which one, when national interests stand in opposite site with international ones? To answer the above questions different approaches are given.
خلاصه ماشینی:
مهمترین سؤال اینکه حال که در اثر غیبت، تمام وظایف و مناصب حکومتی امام معصوم متوقف شده و ایشان سلطة ظاهری ندارد، آیا نظام سیاسی مشروع به عنوان جایگزین وجود دارد؟ و شیعیان وظیفهای در این راه بر عهده دارند؟ تفاوت رویکردهای جهانگرایانه میان شیعیان، از همین اختلاف نظری در مورد ولایت غیر معصوم در عصر غیبت نشأت میگیرد (فیرحی، همان، 203- 202).
ک به امام خمینی، ولایت فقیه و کتاب البیع) لذا کلیه فعالیتهای مسلمین باید تحت نظارت این زعیم جهان اسلام سازماندهی و در جهت وحدت اسلامی و تحقق حکومت جهانی واحد جاری شود (حقیقت، همان، 229-225).
مشروطه وتحولاتش به خصوص انحراف آن، مواجهه با استبداد جدید داخلی با سه ویژگی پررنگ خشونت، ضدیت با دین و وابستگی شدید به بیگانگان، هجمة خارجی استعماری، اشغال کشور، جریانهای سیاسی تلفیقی ملیگرایانه و مذهبی همچون ملی شدن صنعت نفت، و سپس اختلاف میان رهبران و کودتای پس از آن و در نتیجه شکست این حرکت استقلالطلبانه، دورة جدید اختناق و پریشانی عمومی داخلی، حاکمیت فاسد، بیکفایت و خودباختة داخلی، نابسامانی اقتصادی و بیعدالتی و تلاش همه جانبه جهت استحاله فرهنگی جامعه مسلمان ایرانی از مهمترین بحرانهای سطح داخلی بود که نقش مهمی در شکلگیری نظریه سیاسی امامخمینی داشته است (صحیفه امام، 5، 476 / 6، 261 / 1، 411 / 4، 371 / 5، 267 / 3، 353 و 209 / 4، 174 / 10، 346 / 1، 180 / 2، 123 و ...