خلاصه ماشینی:
"در عصر تاریخی،براساس اسناد موجود،لرستان جزو زاگرتی (-زاگرس)به حساب آمد،که این منطقه خود بخش وسیعی از «ایران زمین»را شامل می‌شده است،یعنی از شمال غرب ایران تا جنوب شرق آن،بعد به نام«پهله»و در دورهء اسلامی به منطقهء جبال (-کوهستان)مشهور بوده است.
در شورش که تقریبا در گذرگاه کوههای لر کوچک(-لرستان فعلی)قرار دارد،آثاری به دست آمده که نشان می‌دهد این شهر در حدود 0003 سال پیش از میلاد،آبادان بوده است.
این دانشمند نشان داده است که بدون شک گویش لری جزو گروه گویشهای جنوب غرب ایران همانند گویش مردم فارس بوده،و از گویشهای شمال غربی-کردی و مرکزی- جداست.
اما در مورد گروه دوم از لهجه‌های لری یعنی لهجهء لرهای فیلی لرستان که مرکز آن خرم آباد است و پشتکوه،که جزء استانداری ایلام شده است،باید گفت اصولا چندان تفاوتی با زبان فارسی ندارد[در لرستان گروه زیادی در قسمت شمال به لهجهء لکی(-نزدیک به کردی]سخن می‌گویند.
به اتفاق کریم خان زند،یکی از بازماندگان صفوی را که علی داود نام داشت،به اسم شاه اسماعیل سوم در اصفهان به تخت نشاندند،ولی بعدها میان کریم‌خان و علیمردان خان بختیاری اختلاف بروز کرد و جنگ درگرفت،در نتیجه علمیردان خان و یاران او که تعدادی از آنها از طوایف کلهر و زنگنه بودند،در سال 2571 م.
یازدهمین اتابک،شمس الدین پشنگ فرزند یوسف شاه است که از 087-657 هجری حکومت کرد.
هشتمین اتابک،فلک الدین حسن پسر بدر الدین مسعود بود که با برادرش عز الدین حسین با کمک هفده هزار مرد جنگجو بیات را به عقب راندند و قلمرو خود را تانواحی میان همدان و شوش از یک طرف،و از اصفهان تا سرزمین اعراب از جهت دیگر گسترش دادند."
کلید واژه های ماشینی:
لرستان
،
شاه
،
اتابک
،
کوه
،
پشتکوه
،
اتابکان لر کوچک
،
لرها و لرستان
،
لر کوچک
،
طوایف
،
خرم‌آباد
(
, 
, 
)
