خلاصه ماشینی:
"شایانذکر است که بعد از رحلت آیت الله بروجردی،چون شاه به آیت الله حکیم تلگراف زده بود،دینداران از تقلید از ایشان پرهیز کردند وبنابراین تعدادی از آنها به مراجعی که در تهران،قم و مشهد بودند روی آوردند و تعداد بسیاریهم به آیت الله سید عبد الهادی شیرازی رجوعکردند،ولی چون این مرجع بزرگوار از نظرشنوایی مشکل داشت،فقط برای مدتی کوتاه،یعنی شش الی هفت ماه،مرجع تقلید بود.
نقل کردهاند که بعد از ماجرایمدرسۀ فیضیه،محمد رضا به کسی پیغام داد(به تصویر صفحه مراجعه شود)امام خمینی در پاسخ به امینی:«عجبنیرنگی به کار میخواهد برود که حوزۀعلمیه قم را متزلزل کند!مگر منمیگذارم،شما ظاهر زیارت عتبات راپوشش قرار دادهاید برای اینکه حوزۀعلمیه را تضعیف کنید؟مگر روحانیتروشن ما چنین فریبی را میخورد؟» که به امام خمینی(ره)بگوید:کاری نکنید کهمن چکمۀ پدرم را بپوشم و بیایم!نقل شدهاست امام خمینی(ره)فرمود:چکمۀ پدرتبرای سرت هم کشاد است و تو چنین کارینمیتوانی بکنی.
ایشان،با اینکه بسیار باریک اندامو آسیبپذیر بود،در بیشتر راهپیماییهامیکوشید جلوتر قرار بگیرد،حتی چندین بارهم دستگیر شد،اما اشارهای که بنده کردمدربارۀ مراجع تقلیدی بود که مقیم تهران بودندو حوزۀ علمیه و مقلدانی در تهران و بعضی از(به تصویر صفحه مراجعه شود)آیت الله کاشانی و آقای فلسفی همراه تنی چند از همراهان شهرهای کشور داشتند.
امام خمینی(ره)با اینکه اهل خمین بود در تهران ریشههایگوناگونی داشت و در بیشتر برنامههایاسلامی مهمی که در تهران انجام میشد بهتهران تشریف میآورد؛برای مثال در نمازهایعید فطر که مرحوم آیت الله کاشانی در بیروناز شهر تهران در کنار کارخانۀ اشکودا واقع درخیابان 17 شهریور جنوبی و شوش تهران برپامیکرد،امام(ره)برای اینکه بتوانند حرفها رادر فضای باز به مردم بزنند در این برنامههاشرکت میکرد."