چکیده:
این تحقیق به منظور ارزیابی توان منابع اکولوژیک حوزهء معرف کسیلیان برای کاربری کشاورزی براساس رهیافت تجزیه و تحلیل سیستمی صورت پذیرفت.منطقهء مورد مطالعه در جنوب استان مازندران واقع شده است.در این مطالعه از دادههای رقومی توپوگرافی،نقشههای کاغذی، آمار هواشناسی،تصاویر ماهوارهای،سامانه اطلاعات جغرافیایی،نرمافزارهای بانک اطلاعاتی و صفحهء گسترده استفاده شد.فرایند مطالعه شامل شناسایی منابع اکولوژیک،ایجاد پایگاه داده،پردازش داده،تلفیق دادهها و در نهایت مدلسازی توان اکولوژیک برای فعالیتهای کشاورزی است.برای تهیهء نقشهء یگانهای زیستمحیطی،لایههای منابع اکولوژیکی پایدار به روش دو دویی رویهمگذاری شدند و در هر مرحله از همپوشانی،لایههای تلفیقی به رش مخدوم کدگذاری شدند.سرانجام،بانک اطلاعات توصیفی نقشهء نهایی یگانهای زست محیطی با دادههای منابع اکولوژیک ناپایدار کامل شد.سپس هریک از واحدهای زیستمحیطی با معادلههای خطی مدل اکولوژیک کشاورزی مدلسازی شد.نتایج نشان داد که منطقه از 437 یگان زیستمحیطی تشکیل شده است.باتوجه به اینکه حدود 26%اراضی حوزه دارای کاربری کشاورزی است،یگانهای زیستمحیطی حداقل از نظر یکی از منابع اکولوژیک برای فعالیتهای زراعی دارای محدودیت هستند.عوامل محدودکنندهء کاربری کشاورزی در منطقهء مورد مطالعه شامل دمای هوا،بارندگی،اسیدیته خاک،عمق خاک،تکاملیافتگی خاک،دانهبندی خاک،زهکشی خاک،بافت خاک و شیب زمینهای زراعی بود.
خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) AR 1 :توان درجهء 1 کشاورزی AR 2 :توان درجهء 2 کشاورزی AR 3 :توان درجهء 3 کشاورزی AR 4 :توان درجهء 4 کشاورزی AR 5 :توان درجهء 5 کشاورزی I :کشاورزی فاریاب DF :دیمکاری H :باغبانی CH :دامپروری P :مرغداری B :زنبورداری CA :نوغانداری AI :صنایع تبدیلی CI :اقلیم(دو مارتن گسترشیافته) Wc :دبی آب موجود(متر مکعب بر هکتار در سال) So :شیب زمین(درصد) Ct :میانگین دمای سالانه Ch :میانگین رطوبت نسبی سالانه(درصد) Cp :بارندگی سالانه(میلیمتر) dsm :شوری خاک(میلیمو بر سانتیمتر) Es :فرسایش خاک Ps 1 :تکاملیافتگی خاک pH :اسیدیته خاک Pg :دانهبندی خاک Pd :عمق خاک(سانتیمتر) Ps 2 :میزان سنگیریزه خاک Pdr :زهکشی خاک Phg :گروه هیدرولوژیکی خاک Pte :بافت خاک Cvt :ارزش حفاظتی گونههای گیاهی Si :رویشگاه حساس نتایج نتایج این تحقیق نشان میدهد که حدود 62 درصد مساحت حوزه به کاربری کشاورزی دیم تعلق دارد(جدول شمارهء 2).
(به تصویر صفحه مراجعه شود) جدول شماره(4):مساحت یگانهای زیستمحیطی دارای محدودیت به تفکیک منابع اکولوژیک محدودکننده در اراضی کشاورزی حوزه کسیلیان (به تصویر صفحه مراجعه شود) بحث مدلسازی توان اکولوژیکی،وجود همزمان بهینه و درخور مشخصههای منابع محیطی را معیار توان استفاده از سرزمین میداند.
نتایج این مطالعه نشان داد که بارندگی سالانه کمتر از 005 مییمتر در محدودهء کمی از سطح منطقهء مورد مطالعه برای دیمکاری درجهء 1 محدودکننده است،زیرا تولید محصول در شرایط دیم،به تأمین رطوبت موردنیاز گیاه از طریق بارندگی وابسته است و این مقدار بارش،تولید مناسب محصول را محدود میکند ولی میزان آن به حدی نیست که نتوان این کار انجام داد."