خلاصه ماشینی:
"یک روحانی هرگز نمیتواند بار خود را ببندد و به کشورهای غرب یا شرق سفر کند و در آنجا زحل اقامت بیفکند و یا قبول تا بعیت کند، بلکه مرده و زنده او باید در این آبوخاک باشد و نه غیر آن،او یک ذره از خاک کشور اسلامی را بتمام کشورهای شرق و غرب ترجیح میدهد و این یک دلیل سازش ناپذیری اوست و چون سازش ناپذیر است لبه حملات تیز دشمن در درجه اول متوجه اوست.
3-اصالت اسلامی تفکر روحانیت سبب میشود که او را از شرق و غرب از نظر ایدئولوژیکی و هم از نظر سیاسی جدا کند و به مکتب و سیاستی متوجه سازد که هیچگونه اتکاء و بشرق و غرب در آن نیست درحالیکه گروههائی را میشناسیم که هرچند در مبارزه در برابر رژیم سابق فعال و پرتلاش بودند اما نوعی اتکاء مستقیم یا غیر مستقیم بر قدرتهای شرقی و بیگانه داشته و دارند و لا اقل رگههائی از اتکاء مکتبی و حتی سیاسی بر بیگانگان در اندیشه و عمل آنها بچشم میخورد."